Ik deelde met veel mensen die ik ken, moslims en niet-moslims, diezelfde reactie: nou, dat hebben we weer gehad. Vreselijke beelden die wel al kennen, en die door moslims net zo afschuwelijk wordt gevonden, en citaten uit de koran, zoals je verwachten kunt alleen de negatieve, uit de context gehaald, en ook nog slecht vertaald. De boodschap was al voor de film al bekend: islam is slecht en gewelddadig, islam is een bedreiging voor ons land, en een ‘gematigde’ islam bestaat niet.
Fitna bleef net binnen de grenzen van de wet, en, zoals Umar Mirza van Wij Blijven Hier zei (hier): het waren vooral de mensen die in het telefoonboek stonden en er uit werden gescheurd die werden beledigd, zoals Abdulwahid van Bommel ook al eens opkwam voor de beledigde lezers van de Donald Duck (hier).
(Umar Mirza)
En Harry van Bommel zei het ook: niet nodig om op deze film te reageren. Zie hier.
Toch, er blijft iets hangen van verontrusting, van onbehagen. Dat had Umar Mirza ook, en hij verwoordt het goed:
Maar in Fitna wordt er niets anders gedaan dan de Islam en alle volgelingen direct te associëren met terrorisme en de mogelijke ondergang van de Westerse beschaving. W*lders heeft aangetoond de grootste importeur van angstbeelden te zijn, gelukkig weten wij in Nederland wel beter. Het zijn de bekende beelden waar moslims in Nederland ook van walgen, dat mag duidelijk zijn.
Triest. Door en door triest. Het is niet triest dat dit soort uitingen worden gedaan, maar dat het proces van gewenning in een vergevorderd stadium is.
De oproep op het einde is veelzeggend: “Stop de Islamisering, verdedig onze vrijheid”. Blijkbaar valt de Islam niet onder die vrijheid, terwijl er genoeg moslims zijn die het liefst nu opstaan om tegen W*lders en vóór de vrijheden van dit land te vechten, tegen discriminatie en vóór de vrijheid van meningsuiting. Het is hoopgevend om te zien hoe het kabinet een duidelijk standpunt heeft ingenomen tegen de film en ik kan zeggen dat dit het vertrouwen van moslims in de Nederlandse overheid veel goeds heeft gedaan.
Fitna = Fitna
Het woord ‘fitna’ staat voor chaos, anarchie, verdeeldheid, etc… En met deze film waarschuwt W*lders niet voor Fitna, maar is hij hier juist zelf de veroorzaker van. Deze film is fitna.
Deze film is geen belediging voor moslims, maar een belediging voor de vrijheid die W*lders beweert te verdedigen, een belediging voor de vrijheid van meningsuiting, een belediging voor alles waar een beschaving voor zou moeten staan…
Dit is dus het punt dat ik deel. We vinden het al bijna gewoon, dat er zo wordt ge-ageerd tegen moslims in Nederland. Het probleem is niet eens zozeer wat moslims er van vinden, want die zijn wijs en laten zich niet provoceren. Het probleem is dat er zoveel mensen zijn die vinden dat dit maar moet kunnen, of erger, die echt zijn gaan geloven dat de islam een bedreiging vormt voor Nederland. Kijk even naar de peiling bij Maurice de Hond, hier, 43% van de Nederlandse bevolking ziet de islam op den duur als een serieuze bedreiging voor Nederland (hoewel dat percentage al halveert als de vraag wordt gesteld of mensen zich persoonlijk bedreigt voelen).
Dus dit is de vraag, niet wat doen we met die man? Niks. Zolang hij net binnen de grenzen van de wet blijft kun je hem nergens op pakken, en laat hij in debatten en in het parlement maar komen vertellen wat zijn oplossingen zijn – want dan is hij nergens. Het probleem zijn al die Nederlanders die zich bang hebben laten maken door een spook. Het zijn er te veel. En al die fantastische initiatieven van de laatste jaren, de iftarmaaltijden, de discussies, al die moslims die in alle redelijkheid nog begrip willen opbrengen voor verontruste autochtonen zoals Dibi onlangs (hier), het is kennelijk allemaal nog niet voldoende tegenwicht tegen de bangmakerij. Wat doen we daar aan? Dat gaat de vraag worden voor de nabije toekomst. Wat doen we tegen de fitna? Niet de film, maar de verdeeldheid. Die fitna. Wat kunnen we doen?
Dag Anja,
Je verwoordt precies mijn gevoelens. Hoe omgaan met mensen die echt denken dat mijn geloof een haatzaaiend geloof is? Het is een vraag die mij de laatste tijd veel bezig houdt. Ik ken het belang van ‘bewustzijn’, ‘onderwijs’, ‘ontmoeten-dialoog’ en de ‘non-verbale communicatie’. Onder het motto van het laatste merk ik dat ik vaak lach en het liefst de hele dag iedereen een knuffel zou willen geven: mijn geloof is liefde.
Ik geloof dat hoop ook belangrijk is. Mensen zoals jij, het standpunt van de regering en alle andere nuancerende Nederlanders geven mij heel veel hoop.
Fatma
Prachtig vind ik dat Umar Mirza schrijft: “Hij maakt ook een conclusie die ik met hem deel: “Moslims willen dat u ruimte geeft aan de islam, maar de islam biedt geen ruimte aan u.” Ook ik vind dat er meer en grotere moskeeën moeten komen, anders is er nooit genoeg ruimte voor ons allemaal.”
Willem Schenkel schrijft over een samenleving die ten koste van minderheden de illusie hoog houdt van “produceren en consumeren, werken en genieten, werken en onthaasten, jong blijven en lang leven en consumeren en slank blijven” (zie recensie van Willem Breedveld in Trouw 22 maart).
James Kennedy, hoogleraar Nederlandse geschiedenis, zei een paar jaar geleden in een interview in Trouw dat we in Nederland van een minderheden samenleving (de verzuiling) geëvalueerd zijn naar een blanke (Kennedy gebruikte nog wat meer begrippen) meerderheidscultuur.
Ik denk dat ik mij mede daardoor zo verwant voel met de emancipatiestrijd van moslims, omdat ik als antroposoof ook dagelijks te maken heb met de druk van die meerderheidscultuur.
Het zal weinig bekend zijn dat wij (met weinig succes) tot aan het Europese Hof in Luxemburg procederen voor vrijheid van therapiekeuze. En dat we op Europees niveau proberen een miljoen handtekeningen te verzamelen om de vrijheid op de Europese politieke agenda te krijgen (burgerinitiatief heet dat).
De tirannie van de meerderheid, waar Van Doorn gisteren in Trouw over schreef – “proces van gewenning” noemt Umar Mirza het – is verder voortgeschreden dan Van Doorn vermoedt.
Ik voel mij met de moslims in het zelfde schuitje zitten, vechtend tegen de illusie van de meerderheidscultuur. Misschien moeten ook wij antroposofen de niet-antroposofen veel meer ruimte bieden in onze instellingen.
Mooie man, Umar Mirza.
Groet,
Citaat: “…het waren vooral de mensen die in het telefoonboek stonden en er uit werden gescheurd die werden beledigd…”
Umar Mirza zegt iets anders, Anja, nl.: “Afsluitend beledigt hij vele mensen die in het telefoonboek stonden door ze eruit te scheuren.” Dus het gaat hier alleen maar om het slot van een opsomming van de inhoud van de film.
Mirza constateert dan ook terecht: “Maar in Fitna wordt er niets anders gedaan dan de Islam en alle volgelingen direct te associëren met terrorisme en de mogelijke ondergang van de Westerse beschaving.”
Daarom vind ik dat Wilders wel degelijk moet worden vervolgd wegens aanzetten tot haat tegen, discriminatie van en beledigiing van een groep van de bevolking wegens haar godsdienst of levensovertuiging. Ook al blijken moslims tot nu toe gelukkig niet in te gaan op de provocatie. Want het “proces van gewenning” aan de grove wijze van communiceren die tegenwoordig “bon ton” schijnt te zijn dient te worden gestopt.
(Overigens kan het OM natuurlijk van mening zijn dat Wilders de strafwet niet heeft overtreden. Ook kan op opportuniteitsgronden van vervolging worden afgezien. Maar daartegen kan dan weer beklag worden ingediend bij het desbetreffende Gerechtshof. Veel klachten zijn al ingediend).
Met Jan Marijnissen en Harry van Bommel ben ik het in dit opzicht dus absoluut niet eens, zoals ik eerder heb geschreven (Dagboek 28 maart 2008, nr. 12). Clara Legêne noemt het, in haar goede verhaal, terecht “duiken” (zie link onder nr. 2).
Op mijn werk was de reactie van mijn collega: “We gaan het er gewoon niet over hebben, ik ga mij toch ook niet elke keer verontschuldigen als er een pedofiel wordt opgepakt?”Heerlijk…fijne collega, al meer dan 7 jaar! Toch zijn er veel mensen ook hier op het blog van Anja die continu een tegen geluid van ons eisen, etc. (Anja, moest er bij een ander posting van gapen.) Ik en vele met mij zijn het spuugzat dat het niet vanzelfspekend is dat wij netzo walgen van terroristen welk geloof ze ook misbruiken om onschuldigen mensen te doden. Of dat mijn moeder geen moeite heeft met homo’s, zelfs onder druk van mijn broertjes mocht hij nog komen voor een luisterend oor, kop koffie of maaltijd.
Vanavond, hij is waarschijnlijk al bezig wordt de documentaire vertoont ‘Jihad for Love’ die gaat over diepgelovige moslims en moslima’s uit verschillende delen van de wereld die worstelen met de combinatie van hun geloof en sexsuele geaardheid. ben zelf erg benieuwd, maar kon er helaas niet heen.
Anja,
Ik heb geen kant en klaar antwoord, anders zou ik het meteen neerschrijven.
Mijn (mogelijk wat sombere) gedachten schreef ik gisteren neer onder de titel Nederland ís niet tolerant.
“Trots op Nederland”? Mede om het bestaan van een fenomeen onder deze zelfde naam: Niet dus. 🙁
Mazzel & broge, Evert
Ik leg het nog even uit: de vraag die ik in dit stukje stel is wat kunnen we doen aan die 43% Nederlanders die bang is voor de islam. Die ‘we’ aan wie de vraag natuurlijk gesteld is, is de 57% die niet bang is, want anders hoef ik die vraag niet te stellen. Dus wat die 43% nu even niet hoeft te doen is uit komen leggen dat het heel terecht is dat ze bang zijn voor de islam en dat Wilders helemaal gelijk heeft – want dat die dat vinden, dat wisten we al.
En voor wie het interesseert: op Closer wordt nog even exact uiteengerafeld wat er waar en onwaar is aan de ‘feiten’ die Wilders in zijn film toont. Hier.
Om te beginnen een paradox, Amal: godzijdank geloof ik niet in god.
Zo’n dertig jaar geleden zijn in Nederland de refo’s en de papen door de pomp gegaan bij de links- en liberaal-gelovige goegemeente. Met die gemeenten valt nu prima te leven. Geen geheel zwartbedekte bruiden van Jezus, nonnen, meer in het straatbeeld. Schooljeugd in zuid-Nederland bekogelde in de jaren vijftig mijn zusters toen zij in korte broek door het dorp fietsten. De zwartgeklede pinguïns stonden erbij en keken ernaar. Allemaal over. Ik antwoordde eens op de vraag of de Kolenkit in Amsterdam-west nog dienst deed als kerk dat de christenen het vuurtje niet brandend hadden kunnen houden. Het was een tapijthal.
Toen waren moslims heel ongewoon in de Nederlandse maatschappij.
Nauwelijks moskeeën, hoofddoekjes of andere uitingen van de volgelingen. Wellicht is kritiek op de islam gewoon een onderdeel van de emancipatoire ontwikkeling in de maatschappij, Amal. Misschien voelen afvalligen of liberale moslims opluchting door de discussie.
Helaas nog geen antwoord op Anja’s vraag, maar wel een reactie op Evert’s bijdrage:
Ik refereer hierbij aan een interview met James Kennedy (dat ik hierboven al noemde) in Trouw, http://www.trouw.nl/archief/article6044.ece/Tolerantie_is_niet_meer_neutraal
“Wat het betekent om een moslim-Nederlander te zijn in 2010 zal nooit parallel lopen met wat het Nederlander-zijn voor een katholiek in 1950 inhield.” De katholieken waren in de verzuilde samenleving in de jaren vijftig een “robuuste” minderheid, waar de waarde van godsdienstvrijheid noodzakelijkerwijs gezien werd. De huidige moslim-minderheid heeft te maken met wat Kennedy noemt een “liberale, seculiere, blanke meerderheid”, waarin de waarde van godsdienstvrijheid voor het eerst sinds drie eeuwen geen kernbegrip meer is.
Volgens Anja’s bron is 43% van de Nederlanders bang voor de islam. Ik kan me niet voorstellen dat het zelfde percentage Nederlanders in de jaren vijftig bang was voor het katholicisme.
Groet,
Bert, (#10)
Nee men was niet echt “bang” voor “die katholieken”, al waren er mensen die schermden met “ze gaan ons demografisch van de kaart drukken” (grote gezinnen).
Dat liep allemaal totaal anders. Denk aan de spitsvondigheid van bisschop Bekkers die De Pil als een “menstruatie regulerend middel” beschreef. Even later startte de productie bij Organon (in Oss) … de rest is historie.
Ik twijfel er niet aan dat het uiteindelijk ook met de nieuwe groep Nederlanders waar we het hier over hebben wel weer op z’n pootjes terecht komt – voorzover dat in vele gevallen al niet zo is.
Ik maak mij echter zorgen over verschijnselen die ons “bewegingen” als die van de de heer Wilders en mevrouw Verdonk opleveren. Deze laatste gaat nu een politiek programma maken met een hoog “u vraagt, wij draaien” karakter. (“Wilt u three strikes and you are out? Dan vind ik dat – bij de derde veroordeling levenslang de bak in – ook.”; zo iets)
Daar moet een antwoord op komen. En nogmaals – ik val even in herhaling – ook door aan hun sociaal-economische opvattingen aandacht te besteden.
Mazzel & broge, Evert
Het bisschoppelijk mandement van 1954 zagen vele Nederlanders als een dreiging. Katholieken kochten hun brood bij de katholieke bakker. Mijn schoonmoeder (11 kinderen) verhaalt dat als er een jaar geen kind kwam de pastoor op huisbezoek kwam om te informeren of ze wel “goed” geleefd hadden.
Mijn niet-gelovige ouders waren best wel bang voor het machtsstreven uit kerkelijke hoek.
Zijn de imams van nu de bisschoppen van 1954?
Wat de kardinalen uiteindelijk niet is gelukt
Als we niet bang hoeven te zijn voor islam, waarom deed onze regering dan zo zijn best Fitna te verbieden of te zorgen deze film niet vertoond werd en waarom doet Hirsch Ballin nu al zijn best om te voorkomen dat een film van Jahmi niet wordt gemaakt????
En als we niet bang hoeven te zijn voor Islam, waarom heeft Liveleak dan de film weggehaald.
Nog niet door dat iedereen, moslim of niet-moslim, bang is voor een kleine gewelddadige groep extremisten, Jim? Lees in de Volkskrant even Marcouch, die legt het je nog eens uit.
Ben jij werkelijk bang voor “een kleine gewelddadige groep extremisten”, Anja? Ik niet, naar ik meen. Ben je in Gaza bang?
Groet,
Hoe bedoel je, Bert?
Ja, ik ben bang voor extremisten, niet voor mezelf maar voor de immense schade die ze aan kunnen richten in een samenleving.
Of ik bang ben in Gaza, niet voor extremistische groepen, wel voor het Israelische leger, en meer om de mensen waar ik van houd dan om mezelf, hoewel de laatste keer erg heftig was.
Je hebt soorten bang.
Maar wat wil je eigenlijk zeggen met die vraag?
Je antwoord op mijn vraag over Gaza kan ik me goed voorstellen Anja, de angst om de mensen van wie je houdt.
En natuurlijk is een aanslag in Marokko of op Bali of in Madrid verschrikkelijk.
In de Volkskrant van gisteren werd een toespraak van Ahmed Marcouch samengevat en jij was daar lovend over. Marcouch zegt: “Zijn (Wilders) angst is reëel, maar de richting van die angst is fout. Nederland en het Westen zijn niet in oorlog met de islam. De westerse én de islamitische beschaving zijn beide in oorlog met de kleine minderheid van gewelddadige religieuze fanatici die terreur uitoefent. …Tragisch genoeg kiest Wilders de verkeerde vijand, namelijk de islam en niet het moslimterrorisme.”
Voor het Westen is Al-Qaida de grootste exponent voor het ‘moslimterrorisme’. Joris Luyendijk schrijft in zijn boek “Het zijn net mensen Beelden uit het Midden-Oosten”, door jou Anja verplichte literatuur genoemd, dat de islamitische landen dictaturen zijn waar de regimes meestal door het Westen c.q. Amerika gesteund worden. Islamitische beschaving kan zich in een dictatuur niet ontwikkelen, laat staan dat dergelijke samenlevingen, zoals Marcouch betoogt, “de wezenlijke verworvenheid van de westerse beschaving opgeven.” Al-Qaida verzet zich, schrijft Luyendijk, tegen de dictatoriale regimes in de islamitische landen én tegen de westerse steun aan die regimes. Dat maakt Al-Qaida, zo als ik al eerder betoogde, niet typisch islamitisch, ook al wordt gezegd dat het verzet uit naam van de islam gepleegd wordt. Als wij verzet tegen onderdrukking plegen, of meer ons handelen in het algemeen, dan doen wij dat ook vanuit ons mens- en maatschappij beeld.
Je kunt de strategie van Al-Qaida veroordelen, maar ik vind het niet getuigen van beschaving als het Westen dictatoriale regimes in islamitische landen steunt en dan ook nog van westerse moslims eist dat ze verzet daar tegen afkeuren. Onderdrukking lokt verzet uit, in de islamitische landen én in het Westen.
Misschien moet ik ‘bang zijn’ vertalen naar ‘zorgen maken om’. Ik maak me meer zorgen om de westerse steun aan islamitische dictaturen (en natuurlijk ook die aan Israël) en die dictaturen zelf dan om het verzet daar tegen.
Ik vind de uitspraken van Marcouch ongelukkig, hoe respectabel zijn werk in Amsterdam ook zijn zal.
Ik hoop dat dit een antwoord op je vraag is.
Groet,
Linkse partijen zijn niet voor steun aan islamitische dictaturen, Bert. Net zo min als Al Qaida ‘de islam’ is, is Marcouch ‘het westen’. Je blaft tegen de verkeerde boom.