Als Josephine een tweede generatie allochtoon is, dan is Kobus een asielzoekertje.

Na een periode van gepaste rouw over Max, jarenlang de lievelingspoes, ging ik een nieuwe halen in een asyl voor zwerfkatten. Daar lag Kobus te slapen met zijn buik omhoog. Ik kan geen weerstand bieden tegen poezebuik, dus die werd het. Thuisgekomen met hem bleek het niet alleen een geweldige angsthaas, maar er was iets niet in orde met zijn pootjes. Aslof hij ze niet kon coördineren. Nu lijkt me dat met vier voeten ook tamelijk lastig, ik moet er niet aan denken dat je daarmee uit de eh.. voeten moet komen, maar een beetje kat doet dat alsof er niks aan de hand is.

>

Kobus raakte regelmatig in de war. Dan liep hij opeens in telgang, twee rechtervoeten naar voren, dan twee linker. Ook op de trap ging het mis. Nadat ik hem een paar keer als een pluizige tennisbal van de trap naar beneden had zien stuiteren werd hij een beetje bang en erg voorzichtig. Nu doet hij de trap op zijn gemakje. Eerst alle vier voeten op één tree, en dan de volgende. Bij dokkie-dokkie bleek de diagnose een lichte hersenafwijking. Dat dacht ik al, want ik werk in de Gazastrook veel met mensen met hersenbeschadigingen, en daar leek het wel op. Dus Kobus heeft het als asielzoekertje goed uitgezocht. Normaal wordt een poes met een afwijking rigoreus uit het nest gegooid, en in de wrede natuur maakt zo’n dier geen schijn van kans, maar hier in huis is een klein gebrek geen bezwaar.

Het is wel een watje, Kobus. Zogauw er iemand in huis komt die stofzuiger of schuurmachine hanteert rent hij struikelend over zijn poten naar de bank om daar uren lang hyperventilerend onder te gaan zitten. Alles wat gromt en blaast is de vijand. Vreemde mensen moet hij niet. Hij maakt mij als feministe regelmatig te schande door zich ontzettend op zijn kop te laten zitten door dat secreet van een Josephine. Alsof we hier in huis niet hadden afgesproken dat feminisme neerkomt op eerlijk delen. Niks van wie er de baas is. Ik spreek hem regelmatig toe: mep toch terug, man. Het helpt niet.

Maar Kobus is wel het allerliefste watje van de wereld.