Het was een ernstige gelegenheid, de herdenking van de bevrijding van vele duizenden mensen uit Nederlandse slavernij, 150 jaar geleden. Maar het voelde als één groot feest.

Ik was ’s sochtends bij het ontbijt op het Leidseplein. ‘Bekende Nederlanders’ bakten eitjes en pannenkoeken, en schonken glaasjes sinaasappelsap uit. Vooral de stand van Karin Bloemen en Freek de Jonge had veel bekijks, maar er waren ook veel mensen die zich graag een eitje lieten aanbieden door Hanneke Groenteman of Job Cohen. En toen verzamelden alle groepen zich voor een bonte stoet naar het Oosterpark, waar de officiële herdenking plaats zou vinden in aanwezigheid van koning en koningin.

Mijn camera bleef maar klikken, zoveel prachtig aangeklede mensen, zoveel prachtige gezichten. Veel van mijn foto’s waren mislukt, te vaag, vanwege wat je overdaadstress kunt noemen, er was zoveel te zien aan mooie mensen dat ik nauwelijks de tijd nam om even rustig te focussen. Een mooie dag. Ondanks de treurige aanleiding. Het viel mij op dat er tussen de vele Surinamers en Antillianen bijna geen Hindostanen waren, maar ja, die kwamen dan ook niet als slaven maar als goedkope contractarbeiders. Maar verder wel van alles aan bevolkingsgroepen, ook Indianen. En allemaal even prachtig uitgedost.