Conny Palmen zat bij DWDD vanwege een boek dat net is verschenen: Waarom schrijvers drinken, van Olivia Laing. Kijk hier.

Lees verder →

(Maaike Meijer)

Kun je zeggen dat een lezing verrukkelijk is? Nou een enkele keer wel. Ik was gisteren bij Atria (de opvolger van wat eens het IIAV – vrouwenarchief was) voor de eerste van een serie lezingen van Maaike Meijer over mannen en beeldvorming.
Lees verder →

Het is niet voor niets dat ik lang niet heb bericht over het werk van Stichting Kifaia, en dat we een jaar niet in Gaza zijn geweest. Het ziet er naar uit dat dat weer gaat veranderen: we zijn op dit moment bezig om toestemming te krijgen om Gaza binnen te gaan, voor een bezoek aan een paar organisaties met wie we eventueel kunnen samenwerken. De reden daarvoor is dat we helaas hebben moeten besluiten de samenwerking met het NCCR, vele jaren onze vaste partner, op te zeggen. Dat daarover ook op dit weblog geen berichten verschenen was omdat we vonden dat onze donateurs het recht hadden om als eersten geïnformeerd te worden. Maar nu die op de hoogte zijn hierbij ook voor andere belangstellenden de brief die we aan de donateurs hebben gestuurd. En hopelijk binnenkort, als we in Gaza geweest zijn, meer nieuws.
Lees verder →

Ik moet het jongeren nog wel eens vertellen hoe het vroeger was, en wat de redenen waren om feministe te worden. Onder andere dat je als vrouw die ongewenst zwanger werd – dit was voor de pil – gedwongen werd om te trouwen, want ongehuwd moeder zijn was nog een grote schande. En als je man dan gewelddadig bleek was er nergens waar je heen kon gaan, en scheiden was vrijwel onmogelijk. Als een van de twee partners niet wilde scheiden ging het gewoon niet door. De enige manier om van iemand af te komen was de ‘grote leugen’, voor de rechter liegen dat je overspel had gepleegd. Ik loog van ganser harte, om van die man af te komen.
Lees verder →

Iedereen een mooie Kerst, en tot volgend jaar – ik neem even pauze.

We wonen nu anderhalf jaar samen, Joost en ik. We kennen elkaar intussen door en door, we hebben onze dagindeling aan elkaar aangepast. Zoals de meeste poezen die binnen blijven heeft Joost zijn dag- en nacht schema omgedraaid – buitenpoezen zijn ’s nachts op jacht en liggen overdag voornamelijk te maffen, terwijl binnenpoezen weten dat er ’s nachts weinig kans is op brokjes dus dat je beter dan je dut kunt doen, zodat je overdag waaks in de buurt van de keuken kunt blijven. Maar behalve dat hebben Joost en ik ook een geheel op elkaar afgestemd dagprogramma.
Lees verder →

(Renée Römkens, directeur van Atria)

Atria, eens het Internationale Archief voor de Vrouwenbeweging, is nu niet alleen een archief en bibliotheek rondom feminisme en emancipatie, maar heeft ook regelmatig interessante lezingen en exposities. Kijk hier.
Lees verder →

Racisme voor beginners: over verschillen in de beweging en eenheid.

Al lang geleden, in de tijd dat de vrouwenbeweging begon en ik al links was, en ook anti-racistisch (ik was toen lid van het solidariteitscomité met de Black Panther Party) ben ik vaak opgebotst tegen de tegenstellingen binnen bewegingen die er mee te maken had dat ze bijna allemaal geheel gericht waren op één zaak. Het ging over zwart, het ging over homo’s, het ging over vrouwen of het ging over de klassenstrijd.
Lees verder →

Racisme (4)

Over humor en ‘white privilege’

We zouden er eens op moeten letten: hoeveel grappen worden er niet gemaakt ten koste van anderen, moppen over mensen die model zouden staan voor een gehele bevolkingsgroep? Moppen over domme blondjes en vrouwen die niet kunnen inparkeren. Grappen over vrouwen die er om vragen verkracht te worden – ‘ik wou dat iemand mij eens zou verkrachten’ zegt een man met een vette grijns. Grappen over mietjes, liefst verkondigd met een stereotiep slap polsje, over Belgen, over dikke mensen, over mensen die stotteren. En over ‘negers’, grappen over de profeet van de moslims, en inderdaad, over Aziaten. Vaste prik: leuk accentje want ze kunnen de r niet zeggen en afhaalchineeschinees, waar bij je zo gezellig de eerste generatie Chinese migranten weg kunt zetten. Sambal bij?
Lees verder →

Prachtig. Dit staat in de Volkskrant:
Negenendertig Chinese restaurants geven deze week 39 procent korting op nummer 39 van de menukaart – met of zonder rijst. De kortingsactie met een knipoog heeft een serieuze ondertoon: Nederlandse Chinezen willen op deze manier aandacht vragen voor de discriminerende stereotyperingen die ze ten deel vallen.
Lees verder →