(Heba Abu Foul)
Een recht dat niet beschermd wordt, zal verloren gaan
Door Heba Abu Foul
Werken is een recht. Ook voor gehandicapten. In mijn land hebben we dat recht wel, maar we krijgen het niet. In het bijzonder voor gehandicapte vrouwen zoals ik is werken belangrijk. Werk geeft ons aanzien in de familie en in onze gemeenschap. Het maakt dat we financieel en geestelijk onafhankelijk zijn. Een gehandicapte vrouw die werkt heeft een eigen identiteit en is niet alleen patiënt.
Lees verder
Gisteren een mooie middag met mijn steungroepje dat ik heb overgehouden aan de cursus die ik volgde bij De Helderheid, de Personal Awareness training. Het is binnenkort een jaar geleden dat ik stopte met drinken, en dat ga ik vieren. Het was een heel goede beslissing. Voor wie dat niet volgde, ik schreef erover, hier.
Lees verder
Het was een prachtig feest, voor Jotika’s tachtigste verjaardag op 29 juli. Jotika die ik ken als Joke Hermsen. Zelf vond ze het niet nodig, om er zo’n toestand van te maken. Het is de paradox van haar leven; juist omdat ze zo wars is van ‘persoonsverheerlijking’ verzamelde ze in haar bewogen leven mensen om zich heen die veel om haar geven, veel aan haar te danken hebben, en de band die ze met Jotika hebben en door haar met anderen, willen vieren.
Lees verder
Jotika, die ik nog ken als Joke Hermsen, die eens mijn collega was in het vrouwenteam van het IVABO, en nu een heel belangrijke vrouw in het Nederlands boeddhisme, vierde gisteren haar tachtigste verjaardag, met een zaal vol haar zeer toegenegen mensen.
Lees verder
Hij is er. Hij, want ik kon hem eindelijk lang genoeg vasthouden om hem onder zijn staartje te kijken en het is een jongetje.
Hij loopt nu het hele huis door om overal onder en achter te kruipen en alles te besnuffelen. Het wordt een praatpoes, dat weet ik al want wanneer ik in die achterlijke poezenbabytaal poedipoedipoedi zeg, dan zegt hij met een iel stemmetje pieuw! terug.
Lees verder
Op de dag dat we weer naar huis gingen werd dit jongetje, Ali al-Sawwaf gedood door een schot van een Israëlische tank. Ik ben de tel kwijt hoeveel Palestijnse doden er vielen in Gaza in de dagen dat wij er waren. Als je er bent, en als je er werkt, dan vraag je ’s ochtends op kantoor hoe de zaken staan, en als er weer een aanval wordt verwacht verandert de route van de huisbezoeken, en eet je ’s avonds niet samen op het strand maar gaat naar huis, maar ophouden met werken, dat doen we niet.
Lees verder
(Foto van Silwanic is genomen bij een andere gelegenheid)
Een paar dagen geleden werd er op een kinderspeelplaats in Silwan (in Oost-Jeruzalem) een jongen van elf jaar opgepakt door undercover agenten, Israeli’s in burger, en meegenomen ‘voor onderzoek’.
Lees verder
Over de profeten, die drammers, die lastpakken. De laatste dienst van de Ekklesia in De Nieuwe Liefde voor het zomerreces, dubbel feestelijk. Want er werd ook een meisje gedoopt, Sara, en daarmee welkom geheten in de gemeente, in het leven, voortaan vergezeld van al onze beste wensen.
Lees verder
Behalve voor Frisse Oren (zie hier) zorgt muziekzendeling Brechtje Roos ook voor Frisse Kost. Het recept is eenvoudig: je nodigt een stel mensen uit die elkaar nog niet kennen, maar waarvan je denkt dat ze elkaar wel wat te zeggen hebben, je vraagt ze allemaal om wat te eten mee te nemen, en hoppa, feest.
Lees verder