In de tijd dat ik nog regelmatig lezingen en lessen over feminisme gaf, en ik de drie modellen voorstelde waar vrouwen uit konden kiezen, was er altijd wel een man die op dat moment opstond en zei: alsof mannen het makkelijk hebben. Wij hebben niets te kiezen. Ik kon die man van harte gelijk geven.
Niet dat mannen niets te kiezen hebben, maar het wordt ze wel moeilijk gemaakt om van de mannelijkheidsnorm af te wijken. Waar vrouwen bij hun emancipatie voor een eigen achterban hebben gezorgd, staan mannen er bij hun keuzes vaak alleen voor.
Lees verder →

De eerste golf feminisme (eigenlijk zowat de zevende, maar daar hebben we het nu even niet over) vocht behalve voor kiesrecht voor vrouwen vooral ook voor het recht van vrouwen op arbeid. Nu was het zo dat vrouwen uit de arbeidersklasse bijna altijd wel moesten werken, maar juist de vrouwen uit de burgerlijke klasse mochten niet. De redenatie van die eerste feministen was dat er ook vrouwen waren die niet wilden of konden trouwen, en dat zij ook recht hadden op financiële zelfstandigheid en een menswaardig bestaan zonder afhankelijk te worden van bedeling of familie.

Lees verder →

Hebben we nou met die tweede golf emancipatie veel bereikt? Wel degelijk.
Als ik aan jongere vrouwen uit moet leggen waar het feminisme van 35 jaar geleden over ging illustreer ik dat vaak aan mijn eigen leven: toen ik nog jong was was er nog nauwelijks seksuele voorlichting, en de pil moest nog worden uitgevonden. Als je zo stom was om zwanger te raken dan werd je stevig onder druk gezet om te trouwen. Abortus was nog illegaal en gevaarlijk, als je de weg al wist. Ongehuwd moeder zijn bestond wel, maar was een schande, en zoiets als de bijstand was er nog niet. Als je trouwde werd er tamelijk vanzelfsprekend vanuit gegaan dat je op zou houden met werken en je kon vanwege kinderen nog ontslagen worden. En als je man gewelddadig bleek kon je nergens heen. Geweld binnen het huwelijk was nog onbespreekbaar en verkrachting binnen het huwelijk was niet strafbaar.
Lees verder →

Dit schreef Martin van Rijnstraete op de SP-site, als antwoord op mijn stelling: “Het lijkt ondertussen zo’n oud thema: hoe combineer je werk en zorg. Vroeger waren de christelijke partijen geen voorstander van ‘werkende vrouwen’, als die ook nog kinderen hadden. Nu wil het kabinet meer vrouwen de arbeidsmarkt op. Tegelijk wordt de kinderopvang weer behoorlijk afgebroken. Moet er niet weer eens wat ‘vrouwenactie’ komen? En met wat voor punten?”

“Combinatie werk en zorg, het blijft tobben. Wij willen ook kinderen maar ik heb al uitgerekend dat het niet loont voor mijn vrouw om dan te blijven werken. De kinderopvang gaat meer kosten dan zij verdient. Allebei deeltijd werken gaat ook niet, deeltijd banen zijn er amper in mijn beroep. Daar komt nog eens bovenop dat ik meer verdien dan mijn vrouw, het loont dus voor mij om fulltime te werken. Wij hebben besloten dat ik blijf werken en mijn vrouw stopt als er kinderen komen. Tegen de wil van het kabinet, een gruwel voor de feministen maar voor ons de beste oplossing. Een derde feministische golf gaat onze rekeningen vast niet betalen en het kabinet ook niet. Bovendien blijven we zo onafhankelijk van allerlei regelingen en subsidies die zo weer afgeschaft kunnen worden. Zie de perikelen rondom de fiscaliteiten kinderopvang. ”
Martin van Rijnstraete
Lees verder →

Ik sta weer met een nieuwe stelling op de SP website, waar mensen in discussie kunnen met de leden van de eerste en tweede kamer.
Dit is mijn stelling:

“Het lijkt ondertussen zo’n oud thema: hoe combineer je werk en zorg. Vroeger waren de christelijke partijen geen voorstander van ‘werkende vrouwen’, als die ook nog kinderen hadden. Nu wil het kabinet meer vrouwen de arbeidsmarkt op. Tegelijk wordt de kinderopvang weer behoorlijk afgebroken. Moet er niet weer eens wat ‘vrouwenactie’ komen? En met wat voor punten?”
Lees verder →

“Wetenschappelijk gezien is wel aantoonbaar dat jochies anders leren dan meisies. Logisch dat de kans niet gering is dat mannen daar meer oog en gevoel voor hebben dan vrouwen.
Al moet gezegd worden dat het misschien wel makkelijker is voor docenten als jongens zich gedragen zoals geconditioneerd.”

Citaat van Maarten Biesterveld op dit weblog, onder de vorige aflevering van ‘vrouwelijke leerkrachten’
Maar dat meisjes anders leren dan jongens zegt het onderzoek niet. Wat het onderzoek zegt is dat het voor de leerprestaties van jongens en meisjes niet uit blijkt te maken of de leerkracht een man of een vrouw is.
Lees verder →

Wetenschappelijk gezien is niet aantoonbaar dat vrouwelijke leerkrachten een slechte invloed hebben op de ontwikkeling van jongens. Dat wordt nogal eens gesuggereerd. De dominantie van vrouwen in het lagere onderwijs zou tot gevolg hebben dat jongens te veel in een vrouwelijk rolmodel worden gedwongen waardoor ze onder hun niveau presteren en later gedragsproblemen krijgen.
Lees verder →