Het blijft actueel: wat verstaan we nu eigenlijk onder de scheiding van kerk en staat? In december 2005 zette ik het volgende stuk op mijn weblog. Ik lees ondertussen ook Olivier Roy, De islam en de scheiding van kerk en staat, en hoop daar nog op terug te komen.
Lees verder
(Ali Eddaoudi, links, tijdens een discussie in Argan, ‘Knuffels voor Wilders’,hier)
Alweer gedoe over een moslim. Wat is er toch met moslims dat er steeds maar gedoe is? Of ligt dat toevallig niet aan hen, maar aan de koudwatervrees van veel autochtonen voor religie in het algemeen en wantrouwen tegen moslims in het bijzonder?
Lees verder
Zoals voor de vaste bezoekers van dit weblog al bekend is volg ik Tariq Ramadan al jaren. Ik ben bij vele bijeenkomsten geweest, heb hem horen spreken, ken zijn boeken – anders dan Bolkestein, die met Ramadan in debat ging zonder zijn boeken te hebben gelezen. En dus afging, toen bleek dat hij zijn oordelen al klaar had op grond van een roddelkonterig boek van een tegenstander van Ramadan. Dat boek hebben mensen in andere landen al ruimschoots uit, er is al uitgebreid op gereageerd, en er bleef van de verwijten, zoals dat hij de verkeerde opa had, weinig over. Maakt niet uit, in Nederland gebeurt alles een beetje later, dus wij beginnen hier weer opnieuw. Dat wil zeggen, Krol van de Gaykrant begint, met hulp van Bolkestein opnieuw.
Lees verder
In zijn boekje Een jihad van vertrouwen, een inleiding waarin Ramadan nog eens uiteenzet wat hem beweegt, heeft hij aandacht geschonken aan wie zijn tegenstanders en vijanden zijn, degenen die er zo mee bezig zijn om het wantrouwen tegen hem te versterken. Ik vat samen:
Lees verder
Aan de rechtse kant van het politieke spectrum, daar waar angst voor migranten en voor de oprukkende islam hand in hand gaan, is het gebruikelijk om de islam af te schilderen als een inherent gewelddadig en intolerant geloof. Het is simpel om de geschiedenis en de actualiteit af te schuimen naar voorbeelden, en de koran, dat andere moeilijke boek, levert genoeg illustraties voor die opvatting, als je de citaten maar los maakt van hun context.
Lees verder
Een tijd geleden plaatste ik op dit weblog de lezing van Ahmed Marcouch, Mijn vader kwam te voet, hier. Geheel voorspelbaar kwam er veel commentaar op, en niet altijd van het vriendelijkste soort. Maar er kwamen ook oprechte vragen. Op de islamwijzer een uitvoerig interview met Marcouch, om alles nog eens helder op een rij te zetten. Hier
Eid Mubarak, een gezegend Offerfeest, for everybody muslim but most especially for everybody in Gaza.
You are in our hearts.
Anja Meulenbelt and the Kifaia people.
For my friends who don’t speak Dutch: here is the translation of a speech that Ahmed Marcouch, a Dutch-Moroccan muslim recently held in the Netherlands.
Lees verder
Afgelopen zaterdag hield Ahmed Marcouch een toespraak over religie en sociaal-democratie tijdens een bijeenkomst van de Banning Werkgemeenschap van de PvdA. Het is een bevlogen tekst, en een die we ons ter harte kunnen nemen. Ik ben het in bijna alles met hem eens en neem mijn petje voor hem af. Hieronder de gehele toespraak.
Lees verder
Mijn vaste bezoekers weten dat ik Tariq Ramadan met belangstelling volg, en zijn boeken heb gelezen. (Zie hier en meer links hier) Maar het debat dat hij hield met Frits Bolkenstein sloeg ik over: ik verwachtte niet zoveel van Bolkenstein en daar bleek ik erg gelijk in te hebben gekregen. Want Bolkenstein had niet het respect en het fatsoen op kunnen brengen om zich voor het debat voor te bereiden en zich in het gedachtengoed van zijn gesprekspartner te verdiepen. Zoals tijdens het debat bleek had hij geen van de boeken van Ramadan gelezen, en zijn wijsheid alleen opgedaan uit het beruchte anti-boek van Caroline Fourest, waarvan hem ook al was ontgaan dat de daarin voorkomende beschuldigingen (alsof Ramadan een stiekeme fundamentalist is die net als alle andere moslims meteen de sharia in willen voeren als wij even niet opletten) al breeduit waren weerlegd.
Lees verder