Pas verscheen een interview met Ceylan Pektas-Weber in Zijwind, een oecumenisch vrouwenblad. Het geeft een mooi antwoord op de malle beschuldiging van Nahed Selim waar ik me onlangs kwaad over maakte, dat Ceylan orthodox zou zijn en daarom geen moslimfeministe kan zijn. Oordeel zelf. Lees.
Vertrouwen in Allah, investeren in mensen
Lees verder
De koran en stromingen in de islam
Op dit weblog hebben we het al eerder gehad over stromingen in de islam. Zoals onderverdelingen in soennieten, sjiiten, soefisten etc. Of over de simpel lijkende tweedeling in orthodox versus liberaal. Tariq Ramadan komt met een andere visie op stromingen, zowel gebaseerd op wat we kunnen waarnemen aan verschillende groeperingen en denkrichtingen van moslims in Europa, als op de verschillende houdingen die de stromingen hebben ten aanzien van de toepassing en de interpretatieruimte van de koran. Dan komen we dus terug op de verschillen tussen orthodoxe en liberale (of vrijzinnige) islam, maar met veel meer nuances en inzicht in waar het echt om gaat. Om te beginnen eerst dus een visie op de toetssteen, de koran.
Lees verder
De koran
Overal ter wereld waar moslims leven, of dat nu in islamitische landen of in het Westen is, gaan zij uit van wat als de kern van de islam beschouwd kan worden. In die zin is er dus sprake van één islam, zegt Tariq Ramadan. Hij is het er dus niet mee eens dat er gesproken wordt over meerdere islams, zoals Beck doet. Wat niet wil zeggen dat er niet heel verschillende stromingen binnen de islam bestaan, en grote verschillen hoe de islam wordt gepraktiseerd in verschillende landen. Wel blijft een punt dat wanneer niet-moslims het hebben over ‘de islam’ ze het vaak niet hebben over die gemeenschappelijke kern die alle moslims delen, maar over een bepaalde stroming of een bepaalde uitingsvorm die kenmerkend wordt geacht voor de hele islam. Op de stromingen komen we in de volgende aflevering.
Lees verder
Te gast: Mohammed Boukhari, godsdienstleraar aan verschillende islamitische scholen. Het stuk verscheen in Trouw van 6 mei.
Waarom toch die angst voor orthodoxe moslims? De Koran is juist helder: als
moslims een minderheid vormen, moeten zij zich aanpassen aan de wetten van
het land.
Lees verder
Ik druk hier om te beginnen de hele column van Nahed Selim af, die op 4 mei in Trouw verscheen, zodat iedereen mee kan lezen en zelf oordelen.
Een ideaal kan alleen ontstaan dankzij de vrijheid van denken en van fantaseren.
Nahed Selim
Om buiten schot te blijven van de kritiek op de achterstelling en onderdrukking van veel moslimvrouwen, schuilt tegenwoordig blijkbaar ook de orthodoxie in het huis van moslimfeminisme. De vraag is natuurlijk hoe sterk het feministische gehalte bij deze vrouwen is.
Lees verder
Nahed Selim maakt het ondertussen wel erg bont. Haar boek De vrouwen van de profeet heb ik nog met enig plezier gelezen. Dat is het verhaal van een geëmancipeerde vrouw, oorspronkelijk afkomstig uit Egypte, en hoe ze aankijkt tegen de koran, de vrouwonvriendelijke passages daarin, de nog heel wat vrouwvijandiger hadith (de overleveringen) en wat ze te weten is gekomen over het boeiende gezinsleven van de profeet. Het boek heeft de charme van een frisse kijk, Selim zegt ook onomwonden hoe kwaad ze soms wordt. Voor meer diepgang over de vraag hoe vrouwenemancipatie en islam al of niet te verenigen zijn zijn er betere boeken, Amina Wadud, Fatima Mernissi, Leila Ahmed, Anne Sofie Roald. Met dat boek hoorde Nahed Selim voor mij wel in het rijtje van de vrouwen die sympathie hebben voor de emancipatiepogingen van moslima’s, en die daar zelf ook actief in is. Maar ze lijkt zich nu steeds meer af te zetten tegen vrouwen die vinden dat emancipatie en geloof heel wel te verenigen zijn. Er lijken op dit moment nog maar twee vrouwen te zijn die weten hoe het echt zit, en dat zijn Hirsi Ali – en Nahed Selim uiteraard.
Lees verder
Om over na te denken, terwijl ik lees en verzamel voor de volgende afleveringen van Islam voor beginners, op aanraden van Mohammed Boukhari een tekst van Mohamed Ajouaou.
Ajouaou is theoloog en sociaal-cultureel consulent.
Bestaat er een Hollandse islam”? behoort tot de standaardvragen die de houder van een voordracht of lezing over de islam krijgt. Lees verder
Aboutaleb pleit voor de ‘de-islamisering’ van het debat. “Niet de islam is het probleem, maar er zijn wel veel moslims met problemen”.
Mooi interview met wethouder Ahmed Aboutaleb in Trouw (23 april 05) , in de serie 10 geboden van Arjan Visser.
Hierbij een fragment:
God is niet een grootheid die ik elke dag voor ogen heb. Het is een impliciete aanwezigheid. Ik probeer mijn spiritualiteit en mijn geloof tot uiting te brengen in de dingen die ik doe: de manier waarop ik mij verhoud tot mensen, de manier waarop ik beleid ontwikkel. Rechtvaardig, ieder zijn portie. Lees verder
En kijk, dan word ik op mijn wenken bediend. Heb je het over vijandbeelden, vliegen ze me meteen om de oren.
Zo gauw ik iets schrijf over moslims in Nederland, of over de islam kan ik er op rekenen dat er negatieve reacties komen, sommige in de trant van ‘rooie stinktrut met je schapenneukers’ waarbij me vervolgens erge nare dingen toewenst worden, maar ook een aantal minder agressieve reacties die variaties zijn op het thema hoe kan een socialiste/feministe/ex-feministe als jij nou opkomen voor zo’n achterlijke/onderdrukkende/vrouwvijandige/extremistische godsdienst?
Lees verder
Beeldvorming
De negatieve beeldvorming over moslims in Nederland (en in de wereld – vaak gaan mensen naadloos over van wat ze hier niet aan moslims bevalt naar de manier waarop in Afghanistan alle vrouwen in een burka lopen, of in Soedan een vrouw gestenigd dreigde te worden) lijkt plotseling opgekomen te zijn – en daarmee veroorzaakt te zijn door de moslims zelf.
Lees verder