Joost is zo’n geweldige hulp in de huishouding. Hier helpt hij me met het opruimen van de klerenkast.
Lees verder →

Met de nieuwe camera.
Lees verder →

Kobus is alweer niet dood gegaan. Hij doet af en toe erg overtuigend alsof. Zijn stervende zwaan act.
Lees verder →

Als mijn poezen te lang niet op weblog of feestboek verschijnen krijg ik klachten. Nou hier dan. Ik ben foto’s aan het ordenen en kom die tegen van toen Poedie de Poem net bij ons kwam wonen, begin juli. (Hij heette wel Joost, maar die naam was net een te grote trui voor hem). Niet te geloven, dat kleine opdondertje, een pluizenbol die nog in één handpalm paste.
Lees verder →

Sorry, deze staat er alleen maar op omdat ik de foto zo op feestboek kan krijgen.

Een van de favoriete spelletjes van Joost, bovenop Kobus springen.
Lees verder →

Joost, altijd nieuwsgierig en alles is nog nieuw. Maar zijn ochtendbezoekje aan het balkon duurde vanochtend maar tien minuten. Kouwe voeten, denk ik.

Ik hou niet van lelijke dingen in mijn huis, dus had ik geen krabplankje of -paal voor de poezen. Kobus en Josefientje hadden de rieten manden waar de vuile was en de gelezen kranten in gaan als favoriete krabvoorwerpen gekozen, en dat betekende weliswaar dat ik eens in de paar jaar nieuwe manden moest kopen omdat ze geheel aan flarden waren gekrabd, maar die dingen waren in ieder geval niet lelijk.
Lees verder →

Op een van mijn favoriete poezensites werd kortgeleden opgemerkt dat katten zulke leuke kontjes hebben maar dat je die bijna nooit op de foto ziet. Dat kon ik natuurlijk niet op mij laten zitten.
Lees verder →

Grote verbazing. Z’n eerste keer vuurwerk. Knallen en lichtflitsen aan alle kanten. Wegrennen onder de keukenkast, weer terugkomen om te kijken. Kobus interesseerde het niks meer, maar Joost keek echt verbaasd.
Lees verder →