Kees Kok, de voorganger gisteren in de Studentenekklesia begon de Pinksterdienst met enige uitleg over die heilige geest, ‘de derde persoon in de Drie-eenheid’. Geestdrift. God-in-mensen. Stem van ons geweten. Mensenfluisteraar. Oproerkraaier. Proteststem. Stem-wekker van hartstocht voor gerechtigheid. Maar ook de zangstem van de psalmen.
Lees verder
Dit is wat er over me wordt gezegd: ze is ‘bekeerd’. Zo voelt het niet helemaal, maar vooruit, als het op geloof aankomt vind ik het altijd moeilijk om de juiste woorden te vinden, ik heb ze ook niet van huis uit meegekregen. Maar nu er, onder andere op dit weblog, van alles wordt beweerd over geloof, met name door mensen die zelf niet geloven, krijg ik er wel zin in om het weer eens te proberen.
Lees verder
Licht dat ons aanstoot in de morgen,
voortijdig licht waarin wij staan.
Koud een voor een, en ongeborgen,
licht overdek mij, vuur mij aan.
Dat ik niet uitval, dat wij allen
zo zwaar en droevig als wij zijn,
niet uit elkaars genade vallen
en doelloos en onvindbaar zijn.
Lees verder
Allah is het licht van de hemel en de aarde,
zijn licht is als een lamp in een nis –
een lamp gevat in een kristallen glas;
het glas is als een stralende ster.
Licht van Licht.
Hij stemt alwie hij wil af op zijn licht.
Soera 24:35
Lees verder
Beloofd. De preek-toespraak van afgelopen zondag in De Amsterdamse Studentenekklesia. Te gast: Huub Oosterhuis.
1.
Welkom, lieve gemeente. U krijgt een stevig woord vooraf, opdat u een beetje bent toegerust om de schriftlezing te aanhoren en in uw geheugen op te slaan.
Lees verder
´Gerechtigheid zonder mededogen is geen gerechtigheid maar een slachthuis´. Een citaat. Ik lees een prachtig boek. Amos Oz, Een verhaal van liefde en duisternis. Dat kwam doordat Kees Kok het boek gebruikte in zijn preek vorige week in de Ekklesia. Normaal is de ´schriftuitleg´gebaseerd op een passage uit de bijbel. Maar tot Pasen hebben we als thema de joodse wortels van de bijbel en het christendom: zo vaak wordt vergeten dat Jezus van Nazareth in de eerste plaats een joodse leraar was, en geen christen.
Lees verder
Gisteren een rouwdienst in de Ekklesia. Wichert Hoekert, plotseling overleden. Ik ken hem, ik kende hem – (het is nog wennen met de tijden), als de bas in het koor, als vaste Ekklesia bezoeker, maar ook is hij degene die als bestuur van het 4 -5 mei comité me uitnodigde om de jaarlijkse lekenpreek te komen geven in de Grote Kerk in Amsterdam. Ik was vereerd, en vond het getuigen van vertrouwen om mij te vragen. Ik heb daarna nog een paar keer gepreekt.
Lees verder
Verberg uw Aangezicht niet voor mij,
uw woorden verzwijg ze mij niet,
een vreemdeling ben ik op aarde.
Zo vaak als ik mij tegenwoordig niet een vreemdeling voel. In mijn eigen land.
De Ekklesia. Een reeks van zondagen staan de diensten en de schriftuitleg in het teken van het teruggaan naar de bronnen: de joodse bronnen. Want in deze kerk wordt nooit vergeten dat Jezus geen christen was, geen goi, maar een joodse leraar. Als ik moet zeggen wat ik ben zeg ik maar christen, bij gebrek aan een preciezere term. De Ekklesia is zowel ontstaan uit een christelijke traditie als uit het verzet ertegen. Dat gaat dieper dan ‘eucumenisch’, waarbij katholiek en protestant bij elkaar worden opgeteld. Het gaat er om om ‘het woord dat ons gegeven is’ te ontdoen van de aangegroeide patriarchale interpretaties, van ingeslopen tradities en locale gewoontes, van al te aardse machtspolitiek van religieuze instituties, van de ontpolitisering. Om ze te ontdoen van ‘geruchten over God’.
Lees verder
Een meneer die met zijn vrouw eens was komen kijken, of dat nou wat was die kerk van Huub Oosterhuis, was niet zo tevreden. Ja, wel erg politiek. En dat hij nou alles weer moest delen – was hij vroeger arm geweest, had zich kapot gewerkt, nu hadden ze het beter, moest hij dat dan weer gaan weggeven zeker? Nee hoor, zei Huub. Je moet genieten. Toen zei de man, maar ik ga wel uit met verstandelijk gehandicapten. Zie je, zei Huub, ook dat is delen.
Lees verder
Dat was vorige week, Albert van den Heuvel in mijn kerk, altijd geestig, doordacht, onderhoudend en onverwacht. Is Kerstmis wel zo heilig? Moeten we ons met vele anderen ergeren aan de vercommercialisering van dat mooie feest dat eigenlijk bedoeld is voor bezinning, niet voor je ongans eten?
Lees verder