Hagar en Ismaël

Zondag. Mijn linkse kerk. Vandaag is het verhaal uit Genesis aan de beurt, over Hagar en Ismaël. Een politiek verhaal, maar ook een menselijk verhaal, zonder simpel zwart wit.

Het gaat over Abram, de aartsvader van joden, moslims en christenen. Ze zijn weggetrokken uit de slavernij en de ballingschap, naar het land Kanaän. Een nieuw begin. Maar Abrams vrouw Sarai is onvruchtbaar. Dat is meer dan de persoonlijke tragedie die het voor ongewenst kinderloze mensen in onze tijd kan zijn. Hier gaat het om het voortbestaan. Na tien jaar gewacht te hebben is Sarai’s geduld op. ‘Kom in mijn slavin’, zegt ze tegen Abram, ‘misschien word ik gebouwd uit haar’. De slavin is Hagar, een Egyptische. Abram doet wat hem gevraagd wordt, ‘hij komt in Hagar’ en ze wordt zwanger.
Lees verder

Partijganger van de armen

Een opfrissingscursus socialisme, voor wie het woord een beetje afgesleten en dof geworden is, voor wie moeite heeft om de vraag te beantwoorden, wat is dat tegenwoordig nog in deze wereld, socialisme? is What’s Left een inspirerend boekje. Tenminste, dat vind ik. Ik heb het nog niet uit, maar leg het na lezing van een stuk even weg omdat ik dan al vol zit met zinnen waarover ik na wil denken. Neem het eerste stuk, van Huub Oosterhuis. Helderder verwoord wat Jezus en Marx met elkaar te maken hebben (en wat niet) ben ik nog niet tegengekomen.
Lees verder

Graag willen geloven

Een engeltje

Na drie maanden zomerreces heeft mijn linkse kerk weer de eerste dienst. De Amsterdamse Studentenekklesia van Huub Oosterhuis. Pas als ik er zit merk ik hoe ik het heb gemist, die anderhalf uur op zondag dat ik de rust heb om opnieuw tot me door te laten dringen waar het om gaat in dit hectische leven, wat ik aan het doen ben en waarom. Mijn hele Eerste Kamer fractie is op bezoek, die willen ook wel eens meemaken wat dit is, met deze linkse kerk. Of ik van plan ben om ze allemaal te bekeren? Ik bekeer niemand. Maar het is fijn dat ze er zijn.
Lees verder

Met of zonder God

Tiny Kox is op de SP weblog een discussie begonnen over geloof en socialisme, en heeft daar zelf zijn credo aan toegevoegd. Een mooie en wezenlijke discussie.

Toen wij geinstalleerd werden voor het senatorschap moesten we kiezen, de eed of de belofte, met of zonder God. Tineke en ik deden met, Tiny en Ronald zonder, al overwoog de laatste even met de eed mee te doen vanwege de traditie waar hij wel van houdt. Dat kan dus bij de SP, dat je vanuit verschillende inspiratiebronnen bij hetzelfde punt uitkomt.
Lees verder

Een nieuwe aarde in gerechtigheid

De Pinksterdienst in de Amsterdamse Studentenekklesia. Een mooie dienst. Rode bloemen. Het verhaal van de heilige geest die nederdaalde, vijftig dagen na de dood van Jezus van Nazareth, toen alles mislukt leek om nooit meer goed te komen. ‘En het geschiedde plotseling uit de hemel: geraas, als van een geweldige wind en vol daarvan werd heel het huis waar ze zaten. Voor hun ogen verschenen tongen van vuur die zich verspreiden en neerdaalden op hen. En vervuld werden allen van de heilige geest en zij begonnen het woord te spreken met andere tongen. Allen raakten buiten zichzelf. Maar sommige zeiden smalend: die daar? Die zijn vol jonge, zoete wijn.’
Mooi beeld: al die mensen van verschillende volken, sprekend met ‘andere tongen’ die elkaar opeens verstaan.
Lees verder

Beige engel

Ik dacht vroeger dat engelen van die zijige types waren in lange jurken. Niet de engelen van Huub Oosterhuis en Wouter Stips. In hun boek, Engelen en wij, heb je muggenengelen, engelen die zich als kat vermommen en engelen die brillen en horloges jatten.

engel

Ik heb ook eens een verhaal over engelen geschreven voor Roodkoper, op verzoek van Huub.
Hier komt het:

Lees verder

Uw wil geschiedde

Wat betekende die verzuchting van Jezus, Uw wil geschiedde? Dat zijn lijdensweg God’s wil was? Nee, zegt Kees Kok in de schriftuitleg. Het verwijst naar het Onze Vader, het gebed dat hij ons geleerd heeft. Dat ‘uw wil geschiedde’ is onlosmakelijk verbonden met ‘uw naam worde geheiligd’ en ‘uw koninkrijk kome’. Dat zijn geen vrome wensen voor een hiernamaals. Het is de wens naar een ommekeer in deze wereld, een omwenteling in de bestaande orde. Dat ‘de groten dezer aarde zich bekeren tot de armen’ bijvoorbeeld. En dat we weten dat de groten der aarde dat meestal niet doen, en daarmee geweld en tegengeweld oproepen, terrorisme en staatsterreur.

ekklesia pasen
Lees verder

Komen en gaan

Cor, mijn beschermengel van de Ekklesia had vannacht bijna niet geslapen. Om Juliana. Cor is ouder dan ik, en als kind was het koningin Wilhelmina. Die is weg, en nu Juliana ook. En dan wel een nieuw kleinkind voor Beatrix, Claus-Casimir. Zo schuift de tijd, en wij daar in schuiven mee, tot we zelf aan de beurt zijn om over de rand van de tijd te vallen.

Lees verder