Mijn vaderland is geen bundel verhalen
Geen herinnering, geen veld met halve manen
Mijn vaderland is geen lied of vertelling
Geen licht dat valt op takken van jasmijn
Mijn vaderland is de woede van een balling over zijn verdriet
Een kind dat verlangt naar een feestdag, een kus
Windvlagen beklemd tussen gevangenismuren
Een oude man die weent om zijn zonen, zijn grond
Dit land is de huid over mijn botten
En mijn hart
Zweeft over de velden als een bij.
Lees verder
Even heel wat anders…
Kijk. Hier.
Dank je Sineke
‘Hoe ook het lot met kwelling u mag slaan,
wees stil, u maakt het erger, laat begaan;
wie duwt de golven van de zee terug?
het pogen zelf doet weer een golf ontstaan.’
Omar Khayyám
Lees verder
Ik ben een fan van Bregovic, de muziek die ik leerde kennen toen ik in Servie werkte. Hij was daar erg populair in de underground, onder andere omdat hij zichzelf weigert in te delen als Serf, Kroaat of Bosnjak, en nog steeds zegt: ik ben in Joegoslavie geboren. Ik ben dol op zijn mengeling van oude volksmuziek, in een jazzy jasje, grappig, intens, melancholiek, gepassioneerd. Hij mixt met groot gemak pop, klassiek, tango’s, reggae, zigeunermuziek en is daardoor bijna universeel. Bijvoorbeeld zijn CD Tales and Songs from Weddings and Funerals vind ik prachtig, en het bekende al door veel mensen gezongen en bewerkte Ederlezi.
Lees verder
Alweer dinsdag. Ze maken de weken tegenwoordig zo kort. Eens was een week een eeuwigdurende tijd en zat ik op maandag somber op school omdat ik me nauwelijks voor kon stellen dat het ooit nog zaterdag zou worden als de verlossing kwam. De weken van tegenwoordig zijn in een zucht om.
Lees verder
Ja ja, ik weet het, ik ben bevriend dus natuurlijk niet objectief.
Lees verder
Ik was er nog nooit geweest, ondanks het feit dat ik in Amsterdam woon, en ondanks het feit dat de Pieterpoortsteeg eens tot mijn jachtterrein hoorde als ik iemand wilde versieren. Ja ja, mijn wilde jaren. Nu is er een erg aardig mini mini theatertje, het Parooltheater, waar net veertig mensen inkunnen en waar leuke dingen gebeuren. Volg het, zie www.parool.nl. Hier dus.
Lees verder
Ik ben een fan van Kim, en van Soep, de muziek die ze maakt met haar eigen band, en van het Volksoperahuis, waar ze vaak voor speelt. Dus hier: Kim Soepnel heeft een nieuw programma. Ik heb het nog niet gezien maar ga naar de premiere.
(De foto’s op de folder hierboven zijn trouwens van mij. Ik ben daar minstens zo trots op als wanneer ik weer eens een boek geschreven heb)
Lees verder
Ik herlas Kaddisj voor een niet geboren kind, van Imre Kertész. En las Dossier K. Een onderzoek. Kertész, in 1929 in Boedapest geboren, werd in 1944 naar Auschwitz gedeporteerd en keerde terug. Ik ontmoette hem eens bij uitgeverij Van Gennep. Een imponerende, haast intimiderende aanwezigheid, zwijgend. Ik maakte een grapje over het portret van unser Onkel Karl (Marx) die daar nog steeds aan de muur hing. Ik weet het grapje niet meer, maar tot mijn opluchting moest hij lachen. Het is nu pas dat ik zijn boeken echt begin te waarderen. Ook zeer aanbevolen: De verbannen taal.
Lees verder
Er is een nieuwe vertaling van het evangelie van Lukas, door Huub Oosterhuis en Alex van Heusden. Gisteren, in de Rode Hoed, zondags mijn linkse kerk, werd de gehele tekst voorgelezen. We begonnen om half elf ’s ochtends, en waren om zes uur klaar. Saai, zo’n lange zit? Ondanks de ellendige stoeltjes waar we op moesten zitten verflauwde mijn aandacht geen moment. Het is heel bijzonder om die gehele tekst in zijn spanningsboog in één keer te lezen, tot aan het dramatische hoogtepunt. Ook al ken je het verhaal – ik zei nog als grap bij het binnenkomen: benieuwd hoe het afloopt -toch raken veel mensen als het zover is, inclusief acteur Hugo Koolschijn, en ik ook, ontroerd en was het muisstil. Die laatste dagen van Jezus, de rol daarin van de discipelen, van Petrus die zijn geliefde meester drie keer verloochent nog voor de haan heeft gekraaid – vrouw, ik ken hem niet – en dan zo bitter moet huilen, de rol van de massa, van Pilatus en Herodes die Jezus helemaal niet aan het kruis willen zien, de vrouwen die bij hem blijven, en dan die raadselachtige Judas – het blijft ook menselijk drama. Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat ze doen.
Lees verder