Een dramatisch familieverhaal. 1948 Safad (Palestina)
Duizenden Palestijnen vluchten naar buurlanden. 1982 Shatilla (Libanon); bombardement op vluchtelingenkamp.1993 Oslo-akkoorden; terugkeer naar Palestina.
Lees verder
(Summary)
Ik was weer naar een concertje, een voorstelling van Kim Soepnel, met haar band. En had weer veel plezier. Elke keer hebben ze weer wat nieuws, en hoor ik wat nieuws in de nummers die ik al kende, forse, lekkere, jazzy, humoristische muziek.
Lees verder
Met Anneke naar het Volksoperahuis. Ik ben een erge fan. Ik hou erg van hun combinatie van volks en subtiel, van schmieren en diepgang, van hun eigen teksten, politiek zonder dat je het merkt, alles wordt op de hak genomen. Met intelligentie en humor. En de muziek is ook nog heel lekker. En ze spelen de sterren van de hemel. Ze werken zich letterlijk voor ons in het zweet.
Lees verder
‘Who is a terrorist?’
You grew up in indulgence,
we grew up in poverty.
You grew up in spacious homes,
we grew up in burrows.
And he, who lost his way,
you turned into a criminal.
Then you, the terrorist, have
the nerve to call me a terrorist?
Lees verder
De expositie van Gon Buurman, The Life of Women is geopend. In de Melkweg Galerie, Amsterdam. En het boek is uit. Mooi geworden. Ik schreef er het voorwoord bij en mocht op de opening iets zeggen.
Lees verder
En gisteren even heel wat anders. Met Huub Oosterhuis was ik te gast voor de opname van ‘Museumgasten’. Eerst naar een expositie van stoelen in het Zonnehof in Amersfoort, ontworpen door Rietveld. Ook zijn stoelen waren er, dat beroemde zigzagstoeltje, en alle varianten op dat thema die later kwamen. De opnamen zouden haast al weer afgelopen zijn nog voor ze goed en wel waren begonnen, toen ik met stoel en al omviel toen ik probeerde er bevallig in te gaan zitten: het ding bleek nog op een karrtje met wieltjes te staan. Iedereen geschrokken, maar ik stond op zonder een schrammetje of buil. Interessant, die stoelen, maar niet veel om over te praten al deden Huub en ik nog ons best.
Lees verder
Een vers van Leo Vroman (uit: De gebeurtenis, 2001)
HET OUDE VREDESPALEIS
Oorlog schijnt vervloekt geboren:
een draak uit schijndood opgestaan
steeds vreselijker dan tevoren
werpt kinderen die moeten horen
wat in wraaklust is misdaan
om zelf in wraaklust te vergaan.
Lees verder
Voor de moeders in Libanon
hoe kan ik met een open wond dichten?
mijn handen zijn door het puin van Qana bedolven
hoe kan ik met een afgesneden keel zingen? Lees verder
Opgestuurd door Fadoua, als troost, ‘als strijd je hart teneerdrukt’.
Gedicht van Roemi.
Als je ronddraait, ziet je oog de kamer ook ronddraaien
Als je met een schip over zee vaart,
lijkt het net of de kust voorbijkomt.
Als strijd je hart teneerdrukt,
lijkt de sfeer van de hele wereld gespannen.
Maar als je blij bent zoals je vrienden graag willen,
lijkt deze wereld op een rozentuin.
Palestinian poet, Mahmud Darwish
Ahmad Az-Za`tar (as’ad abu khalil translation):
“…and rising toward the convergence of the dream
seats shrink under my trees, and your shadow…
Lees verder