Bregovic: Ederlezi. Pak een zakdoek.

Ik ben een reuze fan van Goran Bregovic, die ik ontdekte toen ik in de Balkan werkte. Ik was een van de trainers die na de oorlogen in het voormalig Joegoslavië werden uitgezonden, om trainingen te geven over het geweld binnenshuis dat zoals overal ter wereld na een oorlog toeneemt. Ik werkte in Bosnië, Kroatië en Servië, kwam in Macedonië en Kosovo, en ook nog in Albanië. En kwam daar ook in aanraking met de ‘underground’, de groepen die altijd al tegen de oorlog en tegen het nationalisme van ‘eigen volk eerst’ waren. Vooral de vrouwenbeweging daar liet zich door de grenzen en de vijandschap nooit tegenhouden, ze bleven voor vrede demonstreren op het grote plein in Belgrado ook tijdens de oorlogen – en dat was niet zonder gevaar. Ik herinner me een feministe die verontwaardigd zei: “I’m not a Serbian, I’m a Lesbian.”
Lees verder

Nog meer heerlijke muziek: Jordi Savall

Het is alsof muziek een ander land is. Na zondag, met de luistersessie, ben ik maandag nog helemaal in een andere sfeer. Ik zoek op het net de muziek op waar Brechtje Roos fragmenten van heeft laten horen, ik maak een verlanglijstje. Ik zou zo naar Concerto zijn gegaan, maar het was maandag. Vanmiddag dus, en me dan een beetje inhouden. Hierboven Jordi Savall – ga een keer in het echt naar hem luisteren als je de kans hebt, zei Brechtje – zo jong is die man niet. En pas overleed Gustav Leonardt – je weet maar nooit.
Lees verder

Frisse oren


(Brechtje Roos met appel)

Bijna twintig mensen in mijn huiskamer, toen Brechtje Roos (zie hier) haar luistersessie kwam doen. Het is een leuk idee, en zo simpel: ruimte die groot genoeg is, nodig mensen uit, Brechtje komt haar sessie doen: fragmenten muziek laten horen, en er wat – met haar kennis van zaken – omheen vertellen. Zodat we, zoals ze zegt, weer met frisse oren kunnen luisteren.
Lees verder