Het verneukeratieve van landen met elkaar te vergelijken, zoals in de veel gehoorde mantra over Israël als ‘de enige democratie’ in het Midden-Oosten, is dat daarbij onwillekeurig een vergelijking wordt gemaakt tussen de regimes, de regeringen, alsof een land uit niet meer bestaat dan dat. En het is waar, het kan ondertussen niemand meer ontgaan, Egypte is/was een land waarin de bevolking leed onder een dictatoriaal regime. Bepaald geen democratie. Dat is Israël ook niet erg, wanneer je daarbij Europese normen aanhoudt, ook al heeft het een gekozen parlement. Minimaal moet er toch sprake zijn van gelijkheid voor de wet van alle staatsburgers, ongeacht etniciteit of religie. Maar Israël wist dat altijd redelijk verborgen te houden achter een zorgvuldig en zwaar gesubsidieerd progressief imago compleet met de Gay Pride en interessante filmfestivals.
Lees verder →