Hoe het begon: jonge Asmaa Mahfouz maakte een video met een speech die er niet om loog. Op 18 januari, een paar dagen voor de vlam in de pan sloeg.
Hoe het begon: jonge Asmaa Mahfouz maakte een video met een speech die er niet om loog. Op 18 januari, een paar dagen voor de vlam in de pan sloeg.
Gisteren zag ik haar op het journaal toen er gefilmd werd in Cairo en herkende haar meteen: een vrouw van tachtig met wit haar en felle ogen: Nawal El Saadawi, een vooraanstaande Egyptische feministe die ik al vele jaren geleden voor het eerst ontmoette. Kennelijk wisten de mensen van het journaal niet met wie ze te maken hadden, want haar naam werd niet genoemd.
Lees verder
Zou het helpen, het ondertekenen van een petitie, gericht aan onze regeringen?
Het is in ieder geval een gebaar, een poging.
Lees verder
Het is heel goed mogelijk dat Europa geconfronteerd gaat worden met vluchtelingen die uit Libië komen. En wat doet Nederland dan? Dat wil zeggen, wat doet de minister van Buitenlandse Zaken? Daar vanwege zijn overeenstemming met ons aller bekende gedoogpartner die alle mensen afkomstig uit islamitische landen, of ze vervolgd en bedreigd worden of niet, buiten de deur wil houden een zo hoog mogelijke barrière tegen de mensen in nood op te werpen? Of gaat Rosenthal laten zien dat we onze beschaving nog niet kwijt zijn, en werkelijke vluchtelingen onderdak bieden?
Lees verder
website: hier.
Eén effect heeft de Egyptische opstand in ieder geval gehad: een Palestijn die in een Egyptische gevangenis zat kon naar huis. Lees meer over de echo van het gebeuren in Gaza. Hier. Van Electronic Intifada.
En ga vooral even langs bij Abu Pessoptimist, hier. Want die is verslaggever geweest in Cairo en weet waar hij het over heeft.
Natuurlijk is Israël als de dood voor de Egyptische volksopstand. En natuurlijk probeert de propagandamachine nu subtiel of minder subtiel te suggereren dat Mubarak beter is dan de ‘chaos’ van de revolutie. Israël heeft het niet zo makkelijk om dat aan ons westerlingen te verkopen, want zelf presenteren ze zich graag als ‘de enige democratie in het Midden-Oosten’, en dan wordt het wat moeilijk om uit te leggen waarom je ertegen bent als de omringende Arabische bevolking ook wel meer democratie zou willen.
Lees verder