Categorie archieven: Nederland
Het meest morele leger ter wereld
Dit is waarover Esther Voet, directeur van het Cidi, zegt: ‘ik weet hoe hoog de moraal is die in het Israëlische leger wordt aangehouden’.(Trouw, 23 augustus 2014)
Lees verder
Afscheid van Hajo
Gisteren was het zo vol in de aula van het Westerveld crematorium waar we afscheid namen van Hajo Meyer, dat er mensen moesten staan. Het gebeurt niet vaak dat iemand van negentig zoveel mensen aan zich heeft weten te binden, en ook nog eens zo divers. Mensen van Philips, van zijn leven met de muziek, onderduikvrienden, familie, activisten, joden en Palestijnen kwamen hem een laatste groet brengen. Hajo is vertrokken, maar niet echt. Zijn woorden blijven, de herinneringen die we aan die dwarse man hebben blijven, en het waren meerdere mensen die in de toespraken memoreerden hoe Hajo in staat was om aan de ene kant zo te polariseren door zijn radicale meningen, en tegelijkertijd zoveel mensen voor hem in te nemen. Die ‘stuiterende kabouter’ zoals hij liefdevol door een familielid werd genoemd, was authentiek, op het naïeve en tactloze af eerlijk, waarmee hij naast vijanden vooral heel veel vrienden heeft gemaakt.
Lees verder
Liever een verrader dan een dader. In memoriam Hajo Meyer
Op het bloknootje dat naast mijn PC ligt staat bovenaan de lijst met dingen die ik nog moet doen: Hajo bedanken. Ik kreeg een paar dagen geleden zijn laatste boek: Briefe eines Flüchtlings 1939-1945. Ein jüdischer Junge im Holländischen Exil. Hajo’s vrouw Chris was zo lief om het me te sturen, met een mooie foto van hen beiden, en een briefje. Hajo was net 90 geworden, en vierde dat tegelijk met het uitkomen van dat boek. Hij was blij, schreef Chris, dat hij het nog af had kunnen maken, wetend dat het wel zijn laatste boek zou worden, een eerbetoon aan zijn ouders die omkwamen in Theresienstadt. Maar na het feest was hij wel ’total loss’.
Lees verder
Hajo Meyer overleden
Lieve Hajo, vannacht in zijn slaap overleden. Pas zijn negentigste verjaardag gevierd, en blij dat hij het boek afhad dat hij dringend nog moest maken, de brieven van een joodse jongen als vluchteling in Nederland. We gedenken hem in eerbied en in liefde.
Elkaar ontmoeten op een demo voor Gaza
Met Tirza en Elmelik. Hoe een demo voor Gaza een goede plek is om mooie mensen te ontmoeten.
Twee oudgedienden
Twee oudgedienden, een van Groen Links en een van de SP. We komen elkaar tegen als het gaat om racisme, of islamofobie, of Palestina. Dan roepen we erna: tot volgende keer. Want het zal nog wel even duren voor we echt met pensioen kunnen, Mohamed Rabbae en ik.
(Foto Mirjam van Hattum)
Spreek Israël aan als een normaal land.
Toespraak van Max Wieselmann, directeur van Een Ander Joods Geluid, op de Gaza-demonstratie vandaag in Utrecht.
Ik sta hier namens een Ander Joods Geluid,
Dertien jaar geleden stonden wij onder deze naam op tegen de onvoorwaardelijke steun van vele Joden voor Israël
Dertien jaar geleden stonden wij op tegen het geweld dat Israël toen gebruikte tegen de tweede Palestijnse opstand
Dertien jaar lang hebben we nu al gestreden tegen de gedachte dat geweld een oplossing biedt voor het conflict tussen Israël en Palestina.
Lees verder
Utrecht voor Gaza
Ondanks de regen en nog meer voorspelde stortbuien: een massa mensen die de vijfde grote demonstratie tegen de aanval op Gaza vormden, deze keer met name georganiseerd door Lisanne Boersma. Ik zag tot mijn plezier voor het eerst veel herkenbare SPers met rode shirtjes en jassen, ik zag ook een paar GroenLinksers. Speeches natuurlijk, Mohammed Rabbae, oude rot, Solmaz Mahmoudi, journaliste oa bekend van Joop, en ik. Ik zei (onder andere) dat ons ook na een wapenstilstand nog veel te doen staat: in de eerste plaats, Gaza helpen overleven, nu er veel mensen uit de ziekenhuizen thuis zijn gekomen en revalidatie nodig hebben. Dat er voor gezorgd moet worden dat iedereen weer onderdak krijgt en straks met de koude winter weer warm en beschut kan wonen. Er is water nodig, en elektriciteit. Er moet dus geld komen.
Lees verder
Wij hier, zijn de hoop van Gaza
De speech die ik, een beetje ingekort, hield op het Museumplein in Amsterdam, waar duizenden mensen protesteerden tegen de aanval op Gaza. De demonstratie was georganiseerd door een groep die mijn hart heeft gestolen, Youth for Palestine.
Amsterdam, 20 Juli 2014
Lieve mensen,
Ik kon niet anders dan ja zeggen toen ik werd gevraagd om vandaag te spreken, maar het eerste wat ik dacht was: wat moet ik in godsnaam nog zeggen. Wat kan ik zeggen zonder in tranen uit te barsten, tranen van machteloze woede.
Lees verder