Op Joop reageert programmamaker Kees Schaap op alle commotie over de uitzending van Zembla over Wilders, hier het hele verhaal.
Een citaat:
Maar de beelden kun je niet losstaand beoordelen. Ze zijn gelijk aan de inhoud van de journalistieke analyse of lopen daaraan parallel. En dat leidt tot de vraag: zijn het wel de beelden, of was het toch de inhoud, die als zo onprettig en schokkend werd ervaren dat weldenkende journalisten en politici zich nu tegen de boodschapper keren?
Lees verder
(Asma Barlas)
Het wordt zo vaak beweerd: er is geen ‘verlichting’ onder de moslims, er is geen Voltaire in de islam, islam en vrouwenemancipatie zijn met elkaar in strijd, de islam vernieuwt zich niet, kan zich niet aanpassen. Luister eens naar een aantal vooraanstaande moslims. De Nederlandse Islamitische Omroep presenteert een serie met een aantal interessante mensen, Asma Barlas en Nasr Abu Zayd heb ik al eens ontmoet en horen spreken (hier en hier), van Reza Aslan heb ik het boek gelezen Geen god dan God, (hier) en naar de anderen kijk ik uit.
Lees verder
Ik heb de uitzending van Zembla gezien, over Wilders en de angstfantasieën die hij verspreidt. Ik vond het een prima uitzending. Het was goed onderbouwd, misschien was de aankleding, met oude beelden uit griezelfims “de monsters komen!” niet ieders smaak – ik vond het heel adequaat omdat het juist de mallotigheid van Wilders uitspraken onderstreept, die onzinnige bewering dat de hordes barbaren op het punt staan om hier de beschaving af te breken – Wilders ziet spoken en wil dat wij die ook gaan zien. En misschien waren er mensen die vonden dat je geen vergelijkingen mag maken tussen wat Wilders nu doet, en de manier waarop in het verleden jodenhaat werd gekweekt. Zembla doorbrak dat taboe. De vraag is of ze dat waar konden maken. Mijn antwoord: dat konden ze.
Lees verder
Voor de vaste bezoekers van dit weblog is het ondertussen wel oude koek. De Europese angst voor de islam berust op misverstanden en verkeerde interpretaties. En problemen bij elkaar optellen die niets met ‘islamisering’ te maken hebben, zoals Buruma zei, hier: criminaliteit, conservatisme en radicalisering zijn drie verschillende problemen die je van elkaar moet onderscheiden. Natuurlijk kom je in de rechtse uithoeken van het net nog steeds het onverdunde alarmistische geluid tegen over de islamitische horden met hun ‘intolerante en gewelddadige cultuur’ (Wilders) die bezig zijn om hier de boel over te nemen. Onlangs nog van het net geplukt:
Lees verder
(Ian Buruma)
Wanneer ik met plezier een boek, artikel of interview van iemand heb gelezen, is het een voorrecht om die persoon eens in levende lijve mee te maken. (Ik had het al eerder over Buruma, hier) Dus toog ik afgelopen zondag naar Utrecht, waar ik aan de Universiteit voor Humanistiek een lezing bij mocht wonen van Ian Buruma, met commentaar van Harry Kunneman en discussie – discussieleiding Elma Drayer.
Lees verder
(Met update 15 april)
Wanneer je iemand een uitspraak hoort doen over ‘verachtelijke joodjes waar ze in het oude Polen nog wel raad mee wisten’ dan denk je toch aanvankelijk te maken te hebben met de allerlaatste authentieke antisemiet die nog niet door heeft dat zulk soort uitdrukkingen sinds de holocaust niet meer worden geaccepteerd. Maar verrassing: dit is een man die in de krant stond als een voorvechter van de joodse zaak. Whatever that may be want ook daar verschillen de meningen over. In zijn geval: militant pro-Israël. Zo militant dat hij bij voorkeur iedereen met kritiek op Israël voor rotte vis uitmaakt, ook als het joden zijn. Zelfs als je niet meer wilt dan dat Israël zich houdt aan het internationale recht ben je al een verrader. En uiteraard is hij als verdediger van Israël tegen de islam. Hij staat nu op nummer 5 voor de verkiezingslijst van de PVV, en heet Gidi Markuszower.
Lees verder
En nog een gast voor vandaag: Abu Pessoptimist, met een artikel over de vraag wat Wilders heeft met Joden en wat Joden hebben met Wilders. En welke Joden dan natuurlijk, want het zijn net mensen, ze willen nog wel eens van mening verschillen. (Grapje, jongens, grapje)
Lees verder
(Lenie Brouwer)
Vandaag Lenie Brouwer te gast, van de VU. Jullie kwamen haar al vaker tegen op mijn weblog, hier. En hier was ze ook.
Ze ging op bezoek bij de moslim studentenvereniging van de VU, MashriQ. Heb ik ook wel eens gedaan, bij een andere afdeling van MashriQ. Hier. En hier. En pas was ik bij de moslim studentenvereniging in Nijmegen. Hier. Een bekende vraag van veel niet-moslims is waarom het nodig is dat er aparte islamitische verenigingen en andere initiatieven voor moslims komen, is dat niet een vorm van je afzonderen? De grap is, lees je in het stuk van Brouwer, dat de Vrije Universiteit natuurlijk ook eens is ontstaan als een eigen initiatief van een groep gelovigen, die zich niet thuis voelden aan de andere universiteiten. En nu is de VU bij uitstek een bolwerk waar mensen van diverse religieuze pluimages een plek kunnen vinden, de VU loopt ook wat onderzoek betreft voorop in het begrijpen en vorm geven aan een samenleving waarin meerdere culturen en geloven het samen moeten doen. Zie bijvoorbeeld hier, hier en hier.
Lees verder
Met dank aan Clara
En meer over dit lied: NRC, hier.
Ik heb mooie herinneringen aan de keren dat ik deelnam aan de Seideravond viering, het feest van joods Pasen, Pesach. Het is een prachtig ritueel, avondvullend, aan de hand van de Haggadah, met liederen, voorgeschreven glazen wijn, morsen bij de tien plagen van Egypte, vragen aan de kinderen en spelletjes, de deur openzetten voor het geval de profeet deel wil nemen aan de dis, en dat indrukwekkende verhaal van de uittocht uit Egypte, en de bevrijding uit de slavernij.
Lees verder