Voorpaginanieuws van Trouw, gisteren: allochtonen zijn vrijgeviger dan autochtonen. Ze geven meer weg aan goede doelen, 600 euro gemiddeld, tegen autochtonen die 400 euro per jaar weggeven. Dat is vooral opvallend omdat de meeste allochtonen vallen in de lagere inkomstengroepen.
Lees verder
Categorie archieven: Diversiteit
Erflaters van onze beschaving
Is er een manier om het debat over wat ’typisch Nederlands’ is weer eens op te frissen? Graa Boomsma heeft er in De Groene (22 mei) wel een voorstel voor: laten alle politici eens het boek van Jan Romein en Annie Romein-Verschoor lezen: Erflaters van onze beschaving: Nederlandse gestalten uit zes eeuwen. Een boek waarvan de laatste druk in 1977 verscheen. Prachtige partijdige portretten, zegt Boomsma, van uiteenlopende en eigenwijze mensen als Erasmus, Spinoza, Multatuli, Gorter en Domela Nieuwenhuis die het culturele gezicht van Nederland hebben bepaald.
Lees verder
Europa voor joden en moslims (2)
In het verhelderende en diepgaande artikel Is Europe good for the jews?, hier, geeft Beller een analysekader dat ons helpt te begrijpen hoe het kon gebeuren dat in een beschaafd land als Duitsland, met een rijke cultuur waarbinnen joden een prominenten plaats innamen, toch zo’n haat tegen joden kon ontstaan. Belangrijkste daarbij is dat de historische perioden in de verschillende Europese landen op een belangrijk punt verschilden: of ze gedreven werden door nationalisme, met ‘harde’ grenzen, met harde en nationalistische normen wie er bij hoorden en wie niet, en groot gewicht aan een nationale identiteit. dan wel, in andere periodes, die gekenmerkt werden door pluralisme, waar minderheden naast elkaar konden leven, met doorlaatbare grenzen aan het land.Een belangrijk kenmerk van die nationalistische variant, is dat je daarbinnen niet én jood én Duitser kon zijn, maar je was of jood óf Duitser (of andere combinaties van identiteiten).
Lees verder
Europa voor joden en moslims (1)
Ayaan Hirsi Ali versus Tariq Ramadan: in The First Post (5 mei 09) (hier ) legt Hirsi Ali nog eens uit wat er mis is met Europa: veel te laf en te soft tegen de islam. Want als Europa ten onder gaat, dan komt dat door de moslims. Als voorbeeld haalt ze een confrontatie aan die ze een paar jaar geleden aanging met Tariq Ramadan. Ze vroeg hem te kiezen, stel dat er oorlog komt tussen Egypte en Zwisterland, voor welk land zou je bereid zijn om te sterven? Ramadan werd kwaad, zegt Hirsi Ali, en weigerde te antwoorden. Dus geeft Hirsi Ali het antwoord maar voor hem, want het is nog erger, zegt ze. Ramadan zou, net als de meeste moslims, in de eerste plaats bereid zijn om voor de islam te sterven – en dit is dus wat er mis is met Europa, die geven staatsburgerschap aan mensen die zich niet verplicht voelen om zich op te offeren voor het land dat hen op neemt.
Lees verder
Eerste nationale islam congres
Ik kon er niet de hele dag bij zijn, want ’s middags was ook de bijeenkomst in De Balie, over Palestina. Maar ik was bij het begin, en nog een paar uur aan het eind. Het eerste Nationale Islam Congres. Georganiseerd door het Dar-al-Ilm, het Instituut voor Islam Studies. (hier) Bij elkaar werd het bezocht door zo’n anderhalfduizend bezoekers – en dit viel meteen op: grote diversiteit. Vrouwen met en zonder hoofddoek of niqab, mannen met en zonder baard. Maar ook een grote mengeling van etniciteiten, die je, behalve in de Poldermoskee en de islamomroepen, in moslimorganisaties zelden tegen zult komen, hier van alles door elkaar: Turkse achtergrond, Marokkaanse, Surinaamse en nog andere. Heel bewust was er ook gekozen voor een brede insteek: vele stromingen, van streng orthodox tot vrijzinnig waren vertegenwoordigd.
Lees verder
Polderislam (3)
(Willem Schinkel)
Gedroomde samenleving
Willem Schinkel geeft ons in Gedroomde samenleving zijn gedachten over het merkwaardige gebruik van de term ‘integratie’. Waar Jean Tillie het heeft over de ‘cargocult’ heeft Schinkel het over sociale hypochondrie: een overbezorgde angst voor integratieproblematiek en de even overbezorgde angst dat ‘onze samenleving’ door vreemde elementen wordt aangetast. Als zou het gaan om een lichaam dat bedreigd wordt door vreemde bacteriën. “Sociale hypochondrie is de krampachtige fixatie van een sociaal lichaam op zijn mogelijk eenheidsbedreigende ziektes.” Met als effect de radicale uitsluiting van mensen met een ‘andere cultuur’.
Lees verder
Polderislam (2)
(Fouad Laroui rechts, links Radi Suudi)
Oneens met Fouad Laroui
In de Groene dus nog een interessant artikel, een interview met schrijver Fouad Laroui door Kees Beekmans, helaas niet te lezen op de website, dus of naar de winkel of abonnee worden. Ik heb destijds met plezier zijn boek over islamisme gelezen, en ben het met evenveel plezier op een belangrijk punt erg met hem oneens.
Lees verder
Polderislam (1)
De ontwikkeling van de polderislam
In de Groene van deze week een aantal artikelen samengevat onder de vraag: Polderislam, wens of werkelijkheid? Het artikel van Joeri Boom is te lezen op de website van de Groene, hier. Het beeld dat Boom schetst is ook het mijne: de integratie van de moslimjongeren gaat rustig door. Ze geven een eigen invulling aan hun moslimidentiteit dan hun ouders – en je kunt dus spreken van een typisch Nederlands verschijnsel. In veel opzichten leven en denken de zoons en dochters van de eerste generatie migranten niet zo erg anders als hun autochtone leeftijdgenoten, behalve in hoe ze over elkaar denken, en behalve het gegeven dat de emancipatie van migrantenkinderen niet gepaard gaat met secularisatie. Jonge Nederlandse moslims, zo modern als ze verder ook zijn, zijn niet minder gelovig geworden dan hun ouders – maar wel religieus op een andere manier.
Lees verder
Kleintje psychologie: het culturele dier
Dat afgewezen worden, er niet bij horen, een pijnlijk en moeilijk te verwerken gevoel is weet iedereen die het wel eens is overkomen uit eigen ervaring. Maar het is inmiddels ook wetenschappelijk aangetoond dat afwijzing een schadelijk effect heeft op het sociale dier dat we mens noemen. Mensen worden er minder sociaal van.
Lees verder
Oba Live: nog eens
Ik ga er geen gewoonte van maken om elke week bij Oba-live te zitten hoor, het kwam toevallig zo uit dat ik afgelopen dinsdag op tijd klaar was in Den Haag, en ik wist dat Marjo Buitelaar, waar ik net het boek van gelezen had (hier) in de uitzending zat, en ik het leuk vond om haar even zelf te begroeten.
Lees verder