Aangezien ik een kerkganger ben mis ik op zondag altijd Buitenhof. Normaal zijn mijn religie en mijn politiek geheel in overeenstemming, maar op zondag botst het omdat ik niet op twee plekken tegelijk kan zijn. De uitzendigen van het NMO mis ik dus ook altijd. Vriendin mailde: kijk maandag even naar de herhaling, leuke column van Plasterk. Heb ik gedaan. Inderdaad. Ik wist allang dat Hirsi Ali zelf niet brandschoon was met de manier waarop ze als vluchteling in Nederland terecht was gekomen, maar vond niet dat ik dat tegen haar mocht gebruiken. Ik zou dat met andere vluchtelingen niet doen, dus waarom wel met haar?
Lees verder →

Ik mag toch hopen dat het cartoon gekrakeel langzamerhand over gaat, althans, het gesprek erover los komt van de simpele voors en tegens. Gisteren keek ik tegen heug en meug naar Nova, vooral uit plicht. Want als we daar weer over moeten discussieren had ik het tenminste gezien. Ik heb een ernstige hekel aan zogenaamde discussieprogramma’s waarvan de redactie denkt dat je een interessant gesprek krijgt als je maar de grootste tegenstanders tegenover elkaar zet, onder de grootste tijdsdruk, en iedereen dus verplicht om de eigen gedachtengang terug te brengen tot schreeuwerige one-liners en de helft van de tijd wordt gevuld met even schreeuwerige verzoeken of iemand misschien even uit mag praten. Dat lukte naarmate de discussie voortduurde ook steeds minder, en als je nog wilde weten wat iemand nou eigenlijk zei moest je dat in brokstukken bij elkaar rapen door je heel erg te concentreren op een persoon met uitsluiting van een ander. Ik denk niet dat iemand naar huis is gegaan met een mening die maar een millimeter afweek van die waar ze mee waren gekomen, en ik denk dat dat ook geldt voor de mensen die keken.
Lees verder →