SP congres gisteren

partijcongres-34-of-1.jpg

Twaalfhonderd SPers in de Amsterdam Convention Factory, waarvan de meesten, de afgevaardigden met stemrecht, elk weer vijftig leden vertegenwoordigden. Een boekwerk met 400 wijzigingsvoorstellen voor het verkiezingsprogramma. Klinkt saai, maar zoals altijd lukt het de partij wel om er een prachtige dag van te maken, met een paar emotionerende en motiverende hoogtepunten.
Lees verder

SP congres vandaag

zonosopgang-109-of-1.jpg

Voor de doordouwers die de socialistische dageraad willen zien gloren, of om het anders te zeggen: die mee willen maken hoe de socialistische partij zich in één dag door een pak amendementen heenwerkt om aan het eind beloond te worden met een toespraak van de lijsttrekker die als er geen onverwachte vulkanische stofwolk dat verhindert dan officieel onze lijsttrekker is – waar wou ik heen met deze zin – o ja, wie dat toch een beetje mee wil maken kan die hele lange dag live volgen op de SP site, hier.

Vaagtaaltaks

Ik moet nog een beetje bijkomen van het geweldige feest van gisteren van Anneke d’r verjaardag. Vooral geweldig omdat ik met het gezelschap dat ze om zich heen heeft verzameld in haar leven niet uitgekwekt raakte. De foto’s komen nog.

Dus heb ik vandaag niet zelf iets geschreven maar stuur jullie door naar de Joop. Die citeert een onderzoekje, welke partijen het meeste ‘vaagtaal’ gebruiken en welke de minste. CDA is het ergst, en SP en PvdA het helderst.
Lees verder

Partijcongressen

programma-1-of-1.jpg

Wat kan ik ’s nachts, als ik droom, toch lopen dolen. Liep ik toch weer in een gebouw vol mensen, ik geloof dat het een universiteit moest zijn maar het zag er meer uit als het Centraal Station, op zoek naar de zaal waar ik een lezing moest geven. Of mijn tas is zoek. Of ik zit in de verkeerde trein. Of ik zit in de goede trein maar weet niet meer waar ik heen moet en waar ik uit moet stappen. In mijn wakende leven gebeurt dat nooit – ik weet altijd waar ik heen ga, ik ben dwangmatig op tijd, ik kijk voor ik op reis ga altijd even op 2929, en als mijn koffer zoek is komt de luchtvaartmaatschappij die de dag erna thuis bezorgen. Ik weet niet wie dat is, ’s nachts, ik ben dat niet. Maar interessant is het wel: zo kom je nog eens ergens.
Lees verder

De dag van gisteren

emile-2-of-1.jpg

Dinsdag. Naar Den Haag. Bij het Centraal Station in Amsterdam stonden een paar jonge mensen te flyeren als ondersteuning voor de actie van de schoonmakers. Ik vroeg het: eentje van de SP, eentje van Groen Links. Zie je wel, het kan wel, linkse samenwerking.

Het station was goed smerig, ondertussen, zodat iedereen even kan zien waar het over gaat. Er werden excuses aangeboden door de luidsprekers. Maar nog geen loonsverhoging. Vanochtend in de Volkskrant een opiniestuk van Emile Roemer: de schoonmakers verdienen meer dan een cadeaubon van 25 euro.
Lees verder

Parkeren voor mensen met een handicap

handicap-9-of-1.jpg
(Marjon van Dijken en Jan Troost)

Afgelopen dinsdag behandelden we in de Eerste Kamer een initiatiefwet, van Marjon van Dijken van de PvdA, om de parkeervrijstelling voor mensen met een handicap landelijk te regelen. De zaak wil namelijk dat het nu de gemeenten zijn die beslissen in welke mate ze tegemoet willen komen aan mensen met een beperking, die auto rijden.
Lees verder

Meer dan twintig moties en laat naar bed

binnenhof-3-of-1.jpg

Half drie vannacht lag ik in bed. Gisteren was er in de Eerste Kamer een monsterbehandeling van de crisis- en herstelwet, in de aanwezigheid van wel vijf demissionaire bewindslieden. Het was geheel voorspelbaar dat de wet er door zou komen, ondanks stevige kritiek, ook van de PvdA – die uiteindelijk toch voor stemde. Maar zeggen, jongens, we hebben al neuzen geteld, kunnen we dat snel even in een half uurtje afhandelen is er natuurlijk niet bij, dus begonnen we ’s ochtends om kwart over tien, en om half een ’s nachts vond de stemming plaats over een dikke twintig moties. Stemmen per zitten en opstaan, wat voor mijn fractie, die tevergeefs voor bijna alle moties was omdat die nog iets zouden redden, neerkwam op een stief fitness oefeningetje, zitten staan zitten staan zitten staan en dat zo’n twintig keer. En daarna de hoofdelijke stemming. Okee, de wet is er door. Dus wij netjes alle vijf bewindslieden een hand geven en proficiat wensen want zo doen we dat in de Eerste Kamer. Niet slaan en niet schelden en niet vloeken. Politiek is vooral tegen je verlies kunnen.
Lees verder