Beste mensen,
Het kost mij enige moed om mij weer op dit weblog te melden. Als voorzitter van een moslimvrouwenorganisatie is ook voor mij de afgelopen week een regelrechte nachtmerrie geweest, bijna letterlijk, want de eerste twee nachten deed ik nauwelijks een oog dicht. Ik constateer dat ik nog geen reacties van moslims zie, die er anders meestal wel zijn. Er zijn sowieso minder reacties dan ik zou verwachten, hoewel ik overal wel ‘stilte’ ervaar.
Lees verder
Claar is gast op dit weblog. Dit is wat ze schrijft:
Dinsdagmorgen werd een landelijk zeer bekende herrieschopper van zijn fiets geschoten en afgeslacht. Ik noem hem herrieschopper en doe hem daarmee grenzeloos tekort. Want Theo van Gogh was veel meer dan dat. Maar de moordenaar zag de herrieschopper fietsen.
Moord, onaanvaardbaar. Wat het motief, de achtergrond ook is: onaanvaardbaar. Ik ben net als iedereen razend en eis snel en zorgvuldig onderzoek naar de feiten en ik eis een goed doordacht antwoord van de regering. En dat ze alsjeblieft hun verstand erbij houden, want dit is geen ‘gewone’ moord (welke wel), dit is een onheilspellende moord van een extremist, een moord met grote maatschappelijke consequenties.
Lees verder
Even buurten bij buurman van ‘de overzijde’ (zoals wij senatoren de Tweede Kamer aanduiden) Klaas de Vries van de PvdA heeft ook een weblog. Weer anders dan het mijne, meer een echt dagboek. En ook hij probeert de tijd en het politieke klimaat te begrijpen waar we in leven. Over paradoxen. (Dank je, Claar. Claar wordt een echte weblogmama, ik ben niet de enige die ze regelmatig van commentaar en materiaal voorziet. We hebben al de weblogstalkertjes, maar hoe noemen we iemand die uit liefhebberij bijna onzichtbaar meewerkt achter de schermen?)
Met de hartelijke groeten uit Limburg. Mijn laptopje heeft het begeven, en de enige internetmogelijkheid is een erge van der Valk in de buurt. Maar ik had nog een mooie bijdrage van Claar. Hierbij.
Lees verder
Two articles on the same subject – thanks Ruben.
(translated by TOI-staff from Yediot Aharonot)
Confirmed and confessed, B. Michael
Yediot Aharonot, 15/10/2004
Between Sept 29 and Oct 15, fifteen days in all, I killed thirty children. Two children per day.
Two dead children per day is more or less four bereaved parents per day. Why more or less? Because some of them were brothers. So, two dead children for one pair of bereaved parents. Perhaps that’s better, because these parents are bereaved anyway, so they are just bereaved twice, and another pair of parents is released from being bereaved. But perhaps it is less good, because to be bereaved is worse than being dead, and being twice bereaved is twice worse than being dead. So I don’t really know what to decide. Lees verder
SP’er Jasper van Dijk vindt dat kerken zich nooit genoeg politiek kunnen uiten. In VolZin, een blad dat de opvolging is van de Bazuin en Hervormd Nederland, schreef eerst PvdA-senator dat de kerken zich moeten onthouden van praktisch-politieke stellingnames. (VolZin, 13 augustus). Interessant, want ik kom mijn Eerste Kamer collega Jurgens regelmatig tegen in de Amsterdamse Studentenekklesia, en als er nou één kerk is die politiek stellingneemt, dan is het die. Vervolgens een artikel van ethicus Gerrit Manenschijn: kerken beschikken zelden over voldoende politieke kennis van zaken. (VolZin, 24 september). Ik ken wel wat politici die ook niet beschikken over voldoende politieke kennis van zaken. Moeten die dan ook maar hun mond houden? Jasper van Dijk, beleidsmedewerker van de SP in het Europees Parlement, schreef een repliek.
Lees verder
Trees Kosterman, getrouwd met Ali Zbidat, een Palestijn, woont met hun twee dochters in Sakhnin, een Arabisch stadje midden in Galilea, in Israël. Ik ben al een paar jaar bevriend met Trees en Ali en heb een paar keer in Sakhnin gelogeerd. Zo ben ik te weten gekomen dat het verhaal van de Palestijnen niet alleen gaat over diegenen die onder de bezetting leven, in Gaza en op de Westoever, maar dat de Palestijnen ‘die zijn gebleven’ toen de meesten van hen in 1948 op de vlucht zijn gejaagd en niet meer terug mochten komen een iegen geschiedenis hebben die de meeste mensen niet kennen. Een miljoen Palestijnen met Israëlisch staatsburgerschap. Hieronder het verhaal van Trees over Sakhnin. Het is overgenomen van de website van (Uitpers, nr. 57, 6de jg., oktober 2004)
Palestijnen binnen Israel. De geschiedenis van Sakhnin
door Trees Kosterman
Sinds 1992 woon ik, een Nederlandse vrouw, in het stadje Sakhnin, en ik ben er langzamerhand verliefd op geworden. Sakhnin is een klein Palestijns Arabisch stadje in het Noorden van Israël, in Galilea. Het heeft ongeveer 25 000 inwoners , die allen Israëlisch staatsburger zijn.
Lees verder
Onderstaande stukje verscheen als ingezonden brief in de Volkskrant van 2 oktober. Mies Westerveld is collega Eerste Kamerlid, voor de PvdA.
Ik ben 51 jaar, lid van de zogeheten babyboom-generatie. Ik onderschrijf de zorgen van velen over de scheve verhouding tussen betalers en genieters als ‘wij’ straks massaal met pensioen gaan. Toch loop ik mee op 2 oktober. Omdat ik kwaad ben en gefrustreerd over de manier waarop dit kabinet mijn zorg voor later misbruikt om een eigen, puur rechtse agenda door te drukken. Waar is het besef gebleven dat mensen niet alleen werken, maar ook voor anderen zorgen? Lees verder
Een bijdrage van Daan Beekers aan de discussie. Dank je Daan.
Over de starre verdediging van onze cultuur
In aansluiting op Anja’s interessante stukken over de angst voor moslims, wil ik graag iets kwijt over de verstarrende angst voor verandering in het algemeen. Deze angst is volgens mij het onderliggende patroon van al die oproepen tot de verdediging van ‘de Nederlandse cultuur’, waar we de laatste tijd zo mee worden doodgegooid.
Lees verder
Trees schreef een reactie in een voorafgaande track. Ik vond het belangrijk genoeg om het even naar voren te halen.
Jan, rassenhaat vind je overal, en wordt vaak inggeven door angst voor het onbekende, door onwetendheid en door stupiditeit. Ik woon in een Arabische gemeenschap en ook hier vind je racisme naar elkaar toe. Lees verder