One Out of Every Nine

Een artikel van Gideon Levy, opgestuurd door Trees

One out of every nine women gets breast cancer. There are doctors who say that statistic has worsened lately and now stands at one out of every eight. The disease is particularly violent in younger women and the primary growth in the breast spreads rapidly to the liver, the lungs, the bones and the brain. Is there anything worse than being a young woman with cancer whose chances are slim? It turns out that there is – being a young Palestinian woman with cancer whose chances are slim.
Lees verder

Message from Fatma

This is Fatma Ghossain. She has been my friend for many years now. Fatma works in the NCCR as the project manager. Also she is the mother of six beautiful children, five girls, called Fida, Nida, Wala, Doua, Nour and a boy, Wassim. She is from a big Bedouin familie who had to flee from Beer Sheva in 1948. Fatma cooks the best ‘feteh’ on friday, chicken on rice and flat bread, with almonds and ‘filfil’, peppers. I tried to make it like she does, but hers is better.

This is Fatma at a meeting. She does not always look so serious and does not always wear a tie, she borrowed it from her husband.

Fatma with a tie
Lees verder

Avond met vriend

We kennen elkaar ondertussen zo’n dertig jaar. Een andere vriend zei eens tegen me: het nadeel van ouder worden is dat je geen oude vrienden meer kunt maken. Dus kun je maar beter zuinig zijn op die je hebt. Jaap Jansen was eens de andere helft van uitgeverij Van Gennep. Hij vond dat Jansen geen naam was voor een uitgeverij, anders was het Van Gennep en Jansen geworden. Of Jansen en van Gennep. Dus weten veel mensen niet hoe belangrijk hij was, vooral voor zijn auteurs.

Jaap 1
Lees verder

Gaza, dinsdag 22 juni

Vandaag inplaats van mijn verhaal een gast: het verslag van Joes Meens

“Never a dull moment…”

Een van de grootste uitdagingen in het werken in de Gazastrook is dat je altijd komt te staan voor verrassingen (prettige en onprettige) waarop je onmiddellijk in dient te spelen. Anja schreef dat ook al vaker. Je kunt vantevoren organiseren en plannen wat je wil, je weet pas waar je aan toe bent als je hier bent. Soms is dat uitermate frustrerend, want het begint al op het vliegveld in Tel Aviv. Mag je door zonder gedoe, is je bagage wel meegekomen?
Dan de hobbel van Erez, mag je de grens tussen Israel en Palestina wel over? Reeds twee keer troffen we een gesloten deur, wat we ook probeerden, er zat niets anders op dan teruggaan naar Jerusalem en daarna naar huis. Deze keer is het a real piece of cake, we waren nooit sneller hier.
Lees verder

Dweilen met de kraan dicht

Vriend Ruben Verhasselt heeft een column geschreven voor het blad De Brug, van het Sivmo.Ik mocht het gebruiken voor mijn weblog.

Dweilen met de kraan dicht
Drie praktische tips in de strijd tegen het terrorisme
Ruben Verhasselt

Wat is het humane antwoord op het Israëlische staatsterrorisme in de bezette gebieden?
In de eerste plaats gaan we dweilen met de kraan open.
Lees verder

Dit is mijn huis

Ingrid Rollema, van Stichting Hope, was ook deze maand in Gaza. Dit is het verhaal dat ze schreef over een bezoek aan Rafah, op 1 mei, vóór de nieuwe invasie

DIT IS MIJN HUIS

Vanuit het platgebombardeerde en met bloemen omgeven vliegveld bij Rafah rijden we de stad binnen. Het is vier uur en erg stil, prachtig licht en een aangenaam frisse temperatuur. We gaan eerst langs bij het ambulance personeel en drinken thee. Dit duurt lang. Het water in Rafah is niet meer zuiver en er moet ontzettend gehannest en geïmproviseerd worden om een beetje water te maken dat voor thee geschikt is. Mensen zijn erg vriendelijk en belangstellend. We krijgen na de thee een extra jack aan van de rode halve maan zodat we duidelijk herkenbaar zijn.

Lees verder