De 44ste Vrouwendag in Vlaanderen, die niet op 8 maart maar op 11 november gevierd wordt. Het was in Gent, en ik was uitgenodigd voor een ‘sofagesprek’ over het thema van die dag: geluk. Of het feminisme daar wat over te zeggen heeft. Nou, zeker wel, maar niet in een simpel betoog, want dan moet je het er ook over hebben wat je verstaat onder geluk. Dat je de hele dag happy bent? Nou nee.
Lees verder
M’n nieuwe boek is van de drukker, en ligt woensdag in de winkel. Het is akelig actueel.
Lees verder
Hanneen Zoabi kwam naar Nederland op uitnodiging van het Platform Stop Racisme en Uitsluiting en sprak op de Kristallnachtherdenking op 8 november. (Zie hier). In de Nederlandse pers werd ze voornamelijk omschreven als ‘omstreden’ – een etiket dat altijd zichzelf versterkt. Zet in de krant dat ze omstreden is en dus is ze omstreden want het staat in de krant. Behalve dat putten de Israël verdedigers zich uit in beschuldigingen – nooit met bronvermelding uiteraard – dat ze zou oproepen tot geweld, dat ze antisemiet zou zijn, en vul verder maar in. Het lijkt wel of we met een héél gevaarlijke vrouw te maken hebben. Lees verder
Het was een prachtige Kristallnachtherdenking, dit jaar, op een andere dag en een andere tijd maar wel op de oude plek aan de Zwanenburgwal in Amsterdam, bij het kleine monument voor het joodse verzet.
Wat doen witten in de antiracismestrijd? Wat kunnen we doen?
In de tijd van de vrouwenbeweging, lang geleden, maakte ik het vaak mee dat een man zei: ‘prima als vrouwen emanciperen, als ik er maar geen last van heb’. Het duurde even voor we tot ons door lieten dringen dat wij als vrouwen met onze beweging wel een heel eind kwamen, maar dat er uiteindelijk niet genoeg zou veranderen als de mannenkant niet ook in beweging kwam. Mannen waren tenslotte, vanuit de vrouwen bekeken, het probleem. De vraag was of en hoe je mannen in beweging kon krijgen om een deel van de oplossing te worden. Inmiddels zijn er mannen die daar mee bezig zijn, niet alleen om solidair te zijn met vrouwen, maar vooral omdat ze hebben begrepen dat ‘gendergelijkheid’ uiteindelijk ook in hun voordeel is. Juist dat laatste maakt het samenwerken met mannen tegenwoordig een plezier. We erkennen dat we elk een eigen stuk van het proces moeten afleggen, maar ook dat er activiteiten zijn waarbij we elkaar kunnen tegenkomen, want uiteindelijk hebben we wel hetzelfde doel.
Lees verder
Uitnodiging voor Kristallnachtherdenking, op zondag 8 november, 15.00,
bij Stadhuis Amsterdam, hoek Amstel Zwanenburgwal
Bericht van het Platform Stop Racisme en Uitsluiting:
Evenals voorgaande jaren organiseert het Platform Stop Racisme en Uitsluiting ook dit jaar weer een herdenking van de Kristallnacht van 9 november 1938, ter herinnering aan dit eerste van staatswege door de nazi’s georganiseerde pogrom tegen de Joden, dat de voorbode bleek van de Holocaust.
Lees verder
Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid:
Andermaal: de Kristallnachtherdenking(en) in Amsterdam…
Ik heb de afgelopen vijf jaar de officiële Kristallnachtherdenking bezocht bij het Monument voor Joods Verzet aan de Zwanenburgwal (in Amsterdam).
Ik noem dit de officiële herdenking, omdat zij de eerste was, -1992 (tien jaar voordat het CJO -Centraal Joods Overleg- zelfs maar als organisatie werd opgericht, derhalve de oudste rechten heeft en de tegenherdenking door het CJO -vanaf 2010- vooral ingegeven is door nijd, en niet door betrokkenheid.
Lees verder
Het was te voorspellen. Het Cidi was niet tevreden met de stijl van Esther Voet als directeur – te schreeuwerig, en te vaak maakte ze fouten die ze dan weer terug moest nemen. Te veel olie op het vuur, en te veel uitspraken als dat ze toch echt niet hand in hand ging staan bij een herdenking met mensen die het hadden over islamofobie, alsof dat bestond. Het Cidi schoof met Voet wel heel erg opzichtig op naar politiek rechts, zoals ook bleek in de door haar geëntameerde anti-antisemitisme advertentie in de Telegraaf, waarvoor behalve gezellige islamofoben als Afshin Elian, Theodor Holman en Sylvain Ephimenco aanvankelijk ook Wilders was gevraagd. Nu is Voet weer hoofdredacteur van het NIW (Nieuw Israelitisch Weekblad) en zit in de redactie van de rechtse site Jalta, en is collega van de door haar geprezen Annabel ‘dobberneger’ Nanninga. Klein racistisch gebrek geen bezwaar.
Lees verder
“Na jaren van kalmte verscheurt de angst Jeruzalem”, staat er vandaag als kop in Haaretz.
Na jaren van kalmte? Kalmte, moeten wij begrijpen, is als de Palestijnen in Oost-Jeruzalem dagelijks gevaar lopen, hun huis kwijt kunnen raken, geen werk kunnen krijgen omdat ze niet buiten Oost-Jeruzalem kunnen werken zonder hun verblijfsvergunning kwijt te raken, voortdurend worden gearresteerd, bang moeten zijn voor nachtelijke razzias, aan moeten zien dat hun stad wordt afgesneden van de West Oever en verpauperd en huis voor huis wordt bezet door agressieve kolonisten. En ja, als die jonge Palestijnen eindelijk in opstand komen, dan schrikken ze in Israël. Lees Amira Hass wat er in Oost Jeruzalem zou moeten gebeuren.
Zevenduizend mensen die er voor gaan zorgen dat TTIP niet doorgaat!
