Marxisme festival 2014, foto’s van dag 1

Geplaatst op door

Achterstallig, want dit was in het weekeinde van 3 en 4 mei. Ik had er nog het een en ander bij willen schrijven, want ik was erg blij met de thema’s die waren gekozen, racisme en seksisme. Ik hield zelf een lezing over ‘boze blanke mannen’, er zijn opnamen gemaakt die waarschijnlijk beschikbaar komen. ’s Avonds interviewde ik Sunny Bergman, dat was ook heel leuk om te doen. En ik vond het bijzonder om een echte Black Panther mee te maken, Emory Douglas, vooral omdat ik in 1971 mijn eerste werkje schreef over de Black Panthers – ik was toen lid van het solidariteitscomité. Ik heb er veel opgestoken, en veel daarvan komt nog wel terug in andere dingen die ik schrijf. Maar nu in ieder geval voor de liefhebbers de foto’s.
Lees verder →

Fijn, iedereen weer weg

Geplaatst op door

Huis vol Kifaia vrienden. Vindt Joost geen goed idee, zijn huis vol met vreemde mensen, mopperend maakt hij zich uit de poten, ‘mij vragen ze nooit wat’, en verstopt zich een uur lang. Ook al zijn het hele aardige mensen, en heeft een ervan zelfs een nieuwe muizie voor hem meegenomen. Hij komt even tevoorschijn, ratst muizie mee en schiet weer weg.
Lees verder →

Echte mannen

Geplaatst op door

Bij mijn research voor mijn boek over feminisme kom ik interessante dingen tegen. Research is misschien een groot woord voor bij de huisarts een blad in handen te nemen dat ik anders meteen over zou slaan: Men’s Health. Het is duidelijk niet voor mij bedoeld, en na een kwartiertje bladeren was al helder dat het niet zozeer gaat over gezondheid maar over hoe je een echte man kunt worden. Dat past geheel in de tijd, want de klacht dat mannen tegenwoordig geen echte mannen meer zijn maar te veel zijn ‘gefeminiseerd’ wordt weer luid.
Lees verder →

Over bondgenootschap (2)

Geplaatst op door

Het gaat er dus ook om met wat voor een houding wij witten bondgenoten willen zijn. Opnieuw een parallel: als feministe vind ik die mannen het meest betrouwbaar die hebben nagedacht over hun eigen positie als man, en die niet met ons samenwerken omdat ze denken dat wij vrouwen net als in de Disney sprookjes gered moeten worden. Wel omdat ze beseffen dat zijzelf er belang bij hebben in een wereld te leven waar de seksen in meer harmonie en gelijkwaardigheid met elkaar kunnen leven. Ik vertrouw vooral mannen die weten dat ze dat ook doen voor zichzelf, dat hun leven er ook van opknapt, en wint aan authenticiteit en diepgang. Of omdat ze denken aan hun kinderen, omdat ze willen dat ook hun dochters zich kunnen ontplooien en hun zoons niet hoeven te lijden onder de masculiniteitsdwang.
Lees verder →

Over bondgenootschap (1)

Geplaatst op door

Over zwart-wit bondgenootschap (1)

Wat doe je als je wit bent, en je tegen racisme bent? Hoe kun je actief worden, hoe kun je samenwerken met zwarte mensen die zich organiseren tegen racisme en uitsluiting? Willen ze wel samenwerking? Heb je als blanke een andere rol dan wanneer je een Afro-Nederlander bent? Hoe ga je om met het gevoel dat je er op aan gekeken wordt dat je bij de ‘verkeerde kant’ van de maatschappij hoort, en grappen over ‘tata’s be like’ niet leuk vindt, terwijl je het echt goed bedoelt?
Lees verder →

Veertig jaar na de anjerrevolutie

Geplaatst op door

De beelden van een indrukwekkende demonstratie, tienduizenden, zeggen ze, iets tussen de vijftig en tachtig duizend mensen die met elkaar vieren dat ze veertig jaar geleden, op 25 april 1974, met een geheel vreedzame coup van de dictatuur werden bevrijd en Portugal een vrij land werd.
Lees verder →

Lisboa (1)

Geplaatst op door

Het was heel erg lang geleden dat ik er was geweest. Fijn, dat Lonneke me meevroeg naar Lissabon. En dat we een flatje hadden, vierhoog, goed voor de kuitspieren en de algehele conditie, midden in de mooiste wijk, Alfama, een oude volkswijk. Daar zaten we ’s ochtends op ons favoriete terrasje bestaande uit twee stoeltjes en een tafeltje op de stoep, te kijken naar de trammetjes die recht op ons af leken te komen om dan nog net de bocht te nemen.
Lees verder →

Alfama – de dag van de anjerrevolutie

Geplaatst op door

Lonneke en ik de stad in, want het is 25 april, de dag waarop de anjerrevolutie wordt herdacht, van veertig jaar terug. We logeren in Alfama, een prachtige oude volksbuurt in Lissabon met veel stegen en trappen, klimmen en dalen, waar je de fado uit de ramen kunt horen klinken. Als we ergens koffie drinken, want dat doen alle Portugese stedelingen buiten de deur (een bica kost 60 cent) horen we tromgeroffel en het geluid van doedelzakken. In Alfama beginnen ze vast met hun eigen demonstratie. De heren van het buurtcomité lopen gewichtig voorop en delen rode anjers uit. Wij krijgen er ook een.
Lees verder →