Hoe het feminisme de dienstmeid werd van het kapitalisme
Nu Opzij het een goed idee vond om een VVD-minister, die haar best doet om te bezuinigen op de zorg en daar duizenden vrouwen mee van hun baan berooft plus diezelfde vrouwen richting nog meer mantelzorg duwt – om die minister maar uit te roepen tot de machtigste vrouw van Nederland – en dat niet als een belediging op te vatten maar haar uitbundig en duur te vieren met bloemen en oorkondes, kortom, nu Opzij zich dus geheel en al heeft geschaard aan de kant van het neoliberalisme, en iedereen lijkt te zijn vergeten dat het feminisme eens ook een maatschappijkritische beweging was, niet alleen bedoeld voor de carrièrevrouwen om het nog verder te schoppen, wordt het wel tijd voor een tegengeluid. Al was het maar om nog eens te zeggen dat feminisme heel wat meer is dan dit superindividualisme. Vandaar: een niet zo makkelijk maar interessant stuk uit The Guardian. (Hadden wij maar zo’n krant).
Lees verder
Nog eens: voeding is een politieke issue
Uit Trouw:
Arme stadsbewoners leven door een tekort aan groente en fruit vijftien jaar korter dan hun rijkere buurtgenoten. Jaap Seidell, hoogleraar voeding en gezondheid aan de Vrije Universiteit in Amsterdam, roept de bio-sector daarom op dit euvel te verhelpen.
Lees verder
Michel Warschawski
(Michel Warschawski)
Een heel interessante Israëlische man, zoon van de opperrabbijn van Straatsburg, marxist, activist, die ik een paar keer heb ontmoet en die ik citeer in al mijn boeken. Voor wie Engels leest: de moeite waard. Hij kijkt niet alleen terug op de geschiedenis van links en activisme in Israël, maar ook naar de toekomst. Toen hij eens gevierd werd om wat hij had gedaan voor de Palestijnen zei hij: ik doe het voor mijn kleinkinderen.
Lees verder
Revolutie van mes en vork
Het was dierendag, dus eerst zongen we maar even ‘lang zullen ze leven’ voor alle dieren. Passend, in die zaal vol met al door de wol geverfde of nog beginnende of nog sceptische aanstaande planteneters. Als al die tweehonderd mensen geen vlees en vis meer eten zijn dat al erg veel dieren minder dood.
Lees verder
Een Ander Joods Geluid roept op Peres kritisch tegemoet te treden
Een Ander Joods Geluid roept Premier Rutte, Minister Timmermans en de Eerste en Tweede Kamer op om de Israëlische president Shimon Peres kritisch tegemoet te treden. Vanochtend verscheen in de Volkskrant een advertentie, ondertekend door Een Ander Joods Geluid, Stichting de Initiatieven en gate48, waarin verschillende redenen werden gegeven om het charmeoffensief van Peres niet voor zoete koek te slikken.
Lees verder
Oranje-blanje-bleu
Oranje-blanje-bleu en het misverstand dat wie pro-Israel is niet fascistisch kan zijn. Te gast: Abu Pessoptimist.
Het is raar maar waar, maar in Nederland anno 2013 is het kennelijk een vraag of er iets mis is wanneer vier leden van het parlement tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen verschijnen met een sticker opgespeld van de ‘Dietse vlag’. Ik zou er niet over geschreven hebben als er niet vandaag een debatje over werd gehouden in het NOS-programma Buitenhof (Evelien Gans versus Meindert Fennema) en er na afloop niet tal van tweets blijken rond te gaan van rechtse types, waarin Evelien Gans onder meer ‘een foute jodin’ wordt genoemd.
Lees verder
Er is een land waar mensen willen wonen
Destijds was ik niet zo onder de indruk van dit lied waarvan de tekst van Joke Smit was: ‘Er is een land waar vrouwen willen wonen’. Ik vond het wel erg lief, weinig radicaal, utopisch, zo braaf sociaal-democratisch. Joke Smit was zo iemand die geloofde dat het nog helemaal goed kon komen tussen vrouwen en mannen, en ook tussen vrouwen onderling. Want uiteraard was er nooit maar één soort feminisme, er waren er vele, ook toen al.
Lees verder
Combatants for Peace
Gisteren in De Balie een voorstelling van Combatants for Peace, een gemengde Israëlisch-Palestijnse groep, wat op zich al bijzonder is, met een vorm van participatie-theater. Het was een indrukwekkende voorstelling.
Lees verder