Amsterdam is een wereldstad. Ze telt 178 nationaliteiten en is daarmee een van de meest diverse steden ter wereld. Meer dan New York (150). Dit is een bijzonder en kenmerkend gegeven van de stad, bijvoorbeeld door de enorme verscheidenheid aan internationale bedrijven en restaurants in de stad.
Om deze dynamiek die iedereen herkent te verbeelden hebben wij het initiatief genomen om al deze 178 nationaliteiten bij elkaar te brengen op 1 moment op 1 plek.
Lees verder
Na een weekje sapvasten
Feest!
Lees verder
Hulp in de huishouding
Joost is zo’n geweldige hulp in de huishouding. Hier helpt hij me met het opruimen van de klerenkast.
Lees verder
Aardbei
Tjee, de aardbeienplant op mijn balkon heeft echt gejongd: er hing opeens een echte rooie aardbei aan, wie had dat nou gedacht!
Lees verder
“Nederland is al behoorlijk bruin”
(Mensen van de Badr moskee in Bos en Lommer leggen een krans bij een 4 mei herdenking)
Abu Pessoptimist schreef op zijn weblog een stuk onder de titel: ‘Nederland en de moslimhaat: we zijn al behoorlijk bruin’. Maarten Jan Hijmans, de man achter Abu, schrijft vaker over het Midden-Oosten, maar nu over de al tamelijk ‘geaccepteerde’ moslimhaat in Nederland. Ik had dat ook op mijn lijstje staan, naar aanleiding van een stuk in De Republiek Allochtonië (hier), en een onderzoek van Maurice de Hond (hier), maar nu hij zijn stuk al heeft geschreven neem ik dat graag over. Ik druk eerst zijn stuk af, dan heb ik nog wat opmerkingen.
Lees verder
Debat over hoe het nou verder moet met Israël
Er was over nagedacht: hoe organiseer je een debat naar aanleiding van een boek dat nog niemand in de zaal heeft gelezen? De Plaats was De Nieuwe Liefde, Het boek was Brief aan een Israëlische vriend, van Régis Debray (hier), en het onderwerp was heftig genoeg om er een beetje voor te willen zorgen dat de discussie niet alle kanten op zou vliegen. Dus werd er gekozen voor een strak stramien; onder leiding van Wim Bartels werd de discussie opgedeeld in drie onderwerpen, elk met een paar stellingen en citaten uit het boek.
Lees verder
Brief aan een Israëlische vriend
Het is fijn dat France Guwy, vertaalster en inleidster van het boek van Régis Debray, Brief aan een Israëlische vriend, zo’n doorzetster is en door is blijven zeuren tot ze een uitgever had voor dat boek – Van Gennep is het geworden – want anders had ik het niet kunnen lezen. Met mijn schoolfrans had ik er niet eens aan hoeven beginnen. Het is een interessant boek, een pamflet, in vele opzichten gewaagd, want kritiek op Israël roept geheid heftige en tamelijk onvriendelijke reacties op. En Debray, een filosoof die we van vroeger nog kennen als meereiziger met Che Guevara, neemt geen blad voor de mond. Het boek is geschreven als een brief aan een vriend, Elie Barnavi, oud-ambassadeur van Israël en overtuigd seculier zionist, maar wel een zionist die heel kritisch staat tegenover wat er nu allemaal in Israël gebeurt.
Lees verder
Luiz eet geen octopus
De logica van een kind, nog onbeschadigd aanwezig: als je een dier op wilt eten moet het eerst dood.
Lees verder
“Religie speelt een rol, maar is niet de oorzaak van het conflict”
(Janneke Stegeman)
Op 29 mei vond er een debat plaats onder de titel ‘Israël. Hoe verder?‘ De aanleiding was het verschijnen van het door France Guwy vertaalde boek van Régis Debray, filosoof, getiteld Brief aan een Israëlische vriend. In dat boek, geschreven in 2008, richt Debray, zelf niet joods maar wel maandenlang in Israël geweest in opdracht van de Franse president, zich tot zijn Israëlische en zionistische, maar tamelijk kritische vriend de historicus Elie Barnavi.
Lees verder
Nachtzoen
Hier, link naar het mini-interviewtje van vijf minuten, De Nachtzoen, gisteren of liever gezegd heel heel vroeg vanochtend uitgezonden op Nederland 2, IKON. Ik laat me graag interviewen door Annemiek Schrijver, op een of andere manier ben ik dan op mijn echtst. Hoe ze dat doet weet ik niet, maar het werkt. Vijf minuten over waar mijn wiegje stond, in Utrecht, wat het betekende om in de hongerwinter geboren te zijn tussen familie die in het verzet zat en joodse kinderen in veiligheid bracht, en wat dat te maken heeft met dat ik nu naar Gaza ga, en over dat de nacht nu vriend is in plaats van een donkere tijd om door te komen. Op 18 juni komt er nog een Nachtzoen op de IKON met mij, want we konden niet ophouden en dus is het interview opgeknipt in twee zoenen.
Lees verder