Afscheid van Jaap Jansen (2)


(Jaap Jansen en ik, helemaal links. Joop Admiraal, tweede van rechts, tussen Ramses Shaffy en Arjan Ederveen, foto van Cas Enklaar)

De eerste keer dat ik echt kennis maakte met Jaap Jansen was toen hij me op kwam zoeken in mijn huis in de Jordaan. Dat moet omstreeks 1984 zijn geweest. Ik was jaren daarvoor met ruzie weggegaan bij uitgeverij Van Gennep, die mijn tweede boek De schaamte voorbij had uitgegeven. Maar toen na avontuurlijke jaren met de Feministische Uitgeverij Sara ook aan die werkrelatie een einde kwam moest ik bedenken bij wie ik mijn volgende boek het liefst uitgegeven wilde hebben. En dacht toen ondanks de ‘aksie’ die we destijds voerden – Van Gennep is een sexist! – toch weer aan die linkse uitgeverij. Daar hoorde ik toch. Als ze me terug wilden hebben.
Lees verder

Gideon Levy: tijd voor één staat voor twee volken


(Gideon Levy)

Het is tijd dat Israël en Palestina één staat worden, één staat voor twee volken. In feite is dat het al. Het wordt bewoond door meer dan twee volken, door joden en Arabieren, ultraorthodoxe joden, religieuze zionisten en seculiere joden, door joden uit het Midden-Oosten en uit Europa, door kolonisten en Palestijnen, scheef de Israëlische journalist Gideon Levy gisteren.
Lees verder

Said conferentie 4: Hoe verdwijn je een land


(Robert J.C.Young)

Lezing van Robert J.C. Young, op de tweede dag van de conferentie ter ere van Edward Said, de Palestijns-Amerikaanse geleerde. Ik bleek Young ook in mijn kast te hebben staan, maar het was niet tot me doorgedrongen: een klein, bescheiden boek: Postcolonialism, A Very Short History. Kom ik nog op. Onderwerp voor zijn lezing: de verdwijning van Palestina.
Lees verder