Leuk boekje: Food Rules. Een handleiding voor eten. Hebben we daar dan een handleiding voor nodig? Ja toch wel. De grondregels zijn heel erg simpel: Eat food. Mostly plants. Not too much. Daar kun je het eigenlijk wel bij laten. Behalve dat het misschien toch wel handig is om even uit te leggen wat er onder voedsel wordt verstaan, denkt schrijver Michael Pollan, want daar zijn misverstanden over. Er zijn mensen die denken dat al dat verpakte spul dat je bij Dirk of bij Appie kan kopen voedsel is, en daar heeft Pollan andere ideeën over. Hij noemt dat ‘eetbare substanties die op voedsel lijken’. Je kunt het in je mond stoppen. Je kunt het lekker vinden. Er zitten zeker calorieën in. Je kunt er hartstikke dik van worden. En het is niet aan te raden. Herinner je je regel drie van De Planteneter? Eet zo min mogelijk bewerkt voedsel. Bewerkt door de voedingsindustrie dus.
Lees verder
Kobus gaat alweer niet dood
Kobus is alweer niet dood gegaan. Hij doet af en toe erg overtuigend alsof. Zijn stervende zwaan act.
Lees verder
Voeding: wat is normaal?
“Helemaal plantaardig eten? Nee, dat vind ik te extreem. Ik geloof in een normaal, gebalanceerd en evenwichtig eetpatroon. Alles met mate.” Het is een reactie die ik regelmatig tegenkom. Een begrijpelijke reactie, want gezien vanuit het ‘normale’ Nederlandse dieet is de planteneter inderdaad extreem. Maar de vraag is: wát is normaal?
Waarom moeten migranten zeven jaar wachten voor ze mogen stemmen?
(Jezelf mogen zijn in Slotervaart)
De regering wil migranten zeven jaar laten wachten voor ze het recht hebben om te stemmen in de gemeenteraadsverkiezingen. Waarom? Daarom. De PvdA’ers moeten zich weer in bochten wringen om recht te praten wat krom is. Een enkele zegt gewoon hardop dat hij er niet gelukkig mee is. Lees het stuk van Ewoud Butter.
Lees verder
De ogen van de schuld
De ogen van de schuld, een boekbespreking
‘De pijn van verontwaardiging en machteloze woede verandert in een soort beschamende maar vervagende jeuk’, zo beschrijft S. Yizhar in Het verhaal van Chirbet Chi’za de ervaring van een naamloze jonge soldaat die terugkijkt op wat hij moest doen: hij had de opdracht om met zijn maten een Palestijns dorp in de net nieuwe staat Israël te ontruimen. Of zoals hij dat omschrijft: het verbranden, opblazen van de huizen en het gevangennemen, inladen en afvoeren van de inwoners – op een welgemanierde en beheerste manier, dat wel, want in overeenstemming met een goede joodse opvoeding.
Lees verder
Kind van hoop: welkom in ons midden
Vandaag gedoopt in de Amsterdamse Studentenekklesia: Otis Benjamin Aduko, zoon van Geeske Hovingh en Kennedy Aduko. Otis, welkom in ons midden, kind van hoop.
Lees verder
Niet élke planteneter is gezond
Goed stuk van Boele de Planteneter. En raak. Mijn beeld over vegetariërs was ook dat ik de gezondheid en de energie er niet aan af zag. Niet speciaal aantrekkelijke mensen dus. Niet van: zo wil ik ook zijn, dacht ik.
Lees verder
Wie had er gelijk, Parool of NRC?
Demo: wie er nog meer waren. Onder andere
Uit de schaduw: opkomen voor illegalen
Vluchtkerk, zaterdagmiddag. Vol met mensen. Ik kreeg een brok in mijn keel. Het was gelukt, door al die mensen die zich actief inzetten voor de vluchtelingen, om in dit land waar nog weinig gedemonstreerd wordt een massa mensen op de been te krijgen. En kijk eens: jongeren, ouderen, krakers en kerkelijken, activisten en nette echtparen – wanneer krijg je ooit zo’n gemengde groep mensen bij elkaar?
Lees verder