Je denkt dat je het nou wel weet. Maar elke keer knijpt het mij de keel dicht als ik word geconfronteerd met de verhalen van de mensen over wie het gaat, de echte verhalen van wanhopige mensen die al jarenlang in Nederland wachten tot er over hun lot beslist wordt, die op straat worden gezet terwijl er nog een procedure loopt, de mensen die nog liever doodgaan dan gedwongen te worden terug te gaan naar het land waar ze niet voor niets vandaan zijn gevlucht. En dan de kinderen, die opeens niet meer de rechten hebben die kinderen horen te hebben, omdat hun ouders geen papieren hebben en ‘illegaal’ worden verklaard. Mensen die niets hebben gedaan maar behandeld worden als criminelen.
Lees verder
