Misverstanden over racisme

‘Het laatste wat een vis zal merken is dat hij in water zwemt.’

Ik was al onderdeel van de antiracistische bewegingen voor de vrouwenbeweging in Nederland begon. Ik heb racisme meegemaakt in vele gradaties en weer weg zien ebben. Ik heb ook gezien hoe makkelijk het is om het doelwit van de ene groep op de andere over te hevelen. Van joden naar zwarten naar moslims. Waarmee duidelijk wordt dat racisme voorziet in een behoefte van mensen en pas in de tweede plaats iets heeft te maken met de groep die er het doelwit van is. Het kenmerkende daarbij is in de eerste plaats dat het eigen racisme nooit wordt waargenomen, want een kenmerk van racisme is nu juist de projectie van allerlei eigenschappen op ‘de Ander’. In het racistisch denken is het altijd de ander die de oorzaak is van botsingen en conflicten, het is altijd de ander die zich niet aanpast. Het is het andere op zich dat als bedreigend wordt ervaren, en dus moet veranderen.
Lees verder →

Vanochtend in de Volkskrant een verslag van het UNDP, het Ontwikkelingsprogramma van de VN. Erg ondersteunend voor wat ik zeg. Gedwongen integratie van immigranten is zinloos, stelt het rapport. En nog steeds is het pleidooi voor de multuculturele samenleving de beste remedie tegen sociale spanningen. Juist de onderdrukking van de culturele identiteit van migranten leidt tot conflicten, staat in het rapport, en met zorg worden de ‘extreem-nationalistische, xenofobe’ tendenzen waargenomen die de conflicten verder aanwakkeren. Ik zal het rapport lezen en kom er nog op terug. Maar wat een bevestiging voor het volgende stukje dat ik al klaar had liggen.

Wat is integratie?

Sluipenderwijs is integratie wat anders gaan betekenen dan enige tijd geleden. Toen ging het er over of migranten een plek hadden gevonden in de Nederlandse samenleving, of ze deelnamen aan onderwijs en werk vonden.
Nu lijkt het er vooral te gaan om cultuur en religie. Lees verder →

Langzamerhand kunnen we een handleiding schrijven voor de leerling islamofoob.
Zo doe je dat:

Islamofobie voor dummies in twintig lessen

1. Je telt al het terrorisme bij elkaar op dat gepleegd wordt door mensen die moslim zijn. Je maakt geen onderscheid tussen het werkelijk extreme moslimfundamentalisme en het verzet van, bijvoorbeeld, de Palestijnen tegen de bezetting, die heel weinig met religie te maken heeft. Je verdiept je vooral niet in mogelijke oorzaken. Je veronderstelt dat alles voortkomt uit een religie, en slaat politieke motieven over. Je negeert ook het feit dat aanslagen en zelfmoordaanslagen geen islamitische uitvinding zijn. De katholieke IRA doet niet mee, kamikaze is een Arabisch woord. Je negeert vooral ook dat de Amerikaanse buitenlandse politiek iets te maken zou kunnen hebben met het zogenaamde verzet tegen het Westen.
Lees verder →

In onze geschiedenis hebben veel etnische of religieuze minderheden manieren moeten vinden om zich onder een dominante cultuur die hen als buitenstaanders zag staande te houden. Daar waren altijd verschillende strategieën voor mogelijk: je aanpassen, je juist niet aanpassen. Aanpassen: zo onzichtbaar mogelijk opgaan in de dominante cultuur, assimileren dus, was er een. Een andere was de poging om bescherming en veiligheid te vinden binnen de eigen gemeenschap en de muren op te trekken tegen de vijandige buitenwereld en nu juist niet te assimileren. In verschillende variaties kunnen we die twee overlevingsstrategieën waarnemen bij veel etnische en religieuze minderheden die redenen hadden om zich niet welkom te voelen, joden destijds, moslims nu, maar er zijn ook veel voorbeelden in andere landen, zoals de chinezen in Indonesië.
Lees verder →