Directeurenfeminisme

Voor de derde keer maakt het maandblad Opzij er een reuze spektakel van om de honderd ‘machtigste’ vrouwen van Nederland te verkiezen. Een groot feest en maar liefst zes en twintig pagina’s van het laatste nummer worden eraan besteed. En net als de vorige jaren word ik er niet warm of koud van. Het is mijn wereld niet, het is mijn feminisme niet, ik ken maar een paar van de dames die nu een door Opzij erkende machtspositie hebben verworven. Misschien heb ik gewoon niet zoveel met ‘macht’, althans niet wat Opzij daaronder verstaat. Misschien verkeer ik niet in de juiste kringen.
Lees verder

Oog voor vrouwen

aaaaalesbo-17.jpg

‘Beste mannen, lieve dames’ zei Joke Swiebel bij de opening van de tentoonstelling van Marjan Bakkers foto’s: Oog voor vrouwen, Eye 4 women, Nederlandse subcultuur van de jaren tachtig en negentig. Waarop onze burgemeester Job Cohen zijn openingsspeech begon met lieve heren, lieve dames. Daar werd op gelachen: zo die zat. Want waren de paar mannen in het uitgebreide damesgezelschap niet lief dan, inclusief Cohen die vond dat de lesbische subcultuur helemaal bij Amsterdam hoort en daarom de aanwezigheid van de burgemeester volstrekt verdiende? Hartstikke lief.
Lees verder

Jullie zwarte prinses: Ayaan Hirsi Ali

ali-1.jpg
(“transformatie”, met dank aan Gert Lommers)

Jullie zwarte prinses
Anja Meulenbelt

Waarom wordt Ayaan Hirsi Ali niet als feministische heldin omarmt, is de vraag die politicoloog Meindert Fennema stelt, in een correspondentie met een jongere, vrouwelijke collega, Sjoerdje van Heerden. (De Groene, 13 maart 09, hier). Het lijkt mij niet moeilijk om die vraag te beantwoorden, omdat er vreselijk veel over is geschreven, onder andere door mij. Maar wat ik daarover op mijn weblog heb gemeld vond Fennema kennelijk niet interessant, heeft hij wel al leren googelen?
Lees verder

Meer over 8 maart

aafemi-2.jpg

Een tijdje geleden schreef ik voor de Opzij-nieuwe-stijl een gastcolumn, waar ik veel reacties op kreeg. (Hier). Het lijkt wel alsof feminisme alleen nog maar gaat om vrouwen aan de top, zei ik. Niks op tegen, als er mannen aan de top zitten waarom dan niet ook vrouwen, maar de top is klein. En er zijn nog massa’s vrouwen die nooit in de politiek of bedrijfsleven die top zullen halen of die andere ambities hebben in hun leven.
Lees verder

Aksie!!!

aksie-22.jpg
(Wijnand Duyvendak)

Dat was een erge vrolijke bijeenkomst, zondag in de Balie. Er kwamen zoveel mensen dat er in allerijl nog even wat zaaltjes bijgehuurd moesten worden en de Balie bomvol zat. Een beetje protest tegen al die lui die net doen alsof de jaren tachtig het tijdperk waren van halve gare criminelen die ongestraft de boel konden terroriseren, een beetje tegenwicht tegen de neiging om nu opeens streng iedereen de maat te nemen die eens actief was (en niet hen die geen poot uitstaken voor alles waar ze zich nu voor op de borst kloppen: onze geweldige verlichte cultuur met gelijke rechten voor vrouwen en homo’s) en natuurlijk een beetje boel reünie. Ik was benieuwd, toen ik daar met Anneke heenging wat we mee zouden maken, of we meer de mensen van toen of die van nu tegen zouden komen.

Lees verder

Door de bomen Bos niet meer zien

Okee. Ik ben weer in Nederland. Niet alleen mijn voeten zijn er, die komen altijd als eerste, maar ook mijn hoofd is weer hier. Ik lees de kranten en erger me als een echte Hollander aan van alles dat me een week geleden terug uit Gaza nog volstrekt irrelevant leek.

Er zijn dingen die ik niet snap. Ik snap niet waarom Wouter Bos nu opeens tevoorschijn komt met de aansporing aan zijn partij om maar weer eens stevig te polariseren in het integratiedebat. Aanleiding? De volstrekte non-issue van straatcoaches in Slotervaart die verplicht zouden zijn om handen te schudden, en deelraadsvoorzitter Marcouch vindt dat je mensen ook wel op een andere wijze beleefd kan groeten. Er moet niet minder gepolariseerd worden, maar meer, beweerde Bos in de Volkskrant van 1 maart.
Lees verder

Dag voor Palestijnse vrouwen

gazafebr08-36-66.jpg

Internationale Vrouwendag. Ik bracht die door in Utrecht waar een aantal vrouwengroepen samen met het Palestina Komitee een bijeenkomst hadden georganiseerd met speciale aandacht voor Palestijnse vrouwen. Met vooruitziende blik, zeker gezien de gebeurtenissen van de afgelopen tijd was er veel belangstelling, en konden we in de zaal een bont gezelschap aantreffen: Nederlandse Palestijnen, veel dames van Vrouwen voor Vrede, activisten en een paar (te weinig) politici.
Lees verder