Vrouwen in het Israëlische leger. Er was enige ophef over de soldaat Eden Abergil die de foto’s op facebook zette waarin ze te zien was met een paar geblinddoekte en geboeide Palestijnen als achtergrondje. Gewoon een souvenir, vindt ze zelf, ze had de tijd van haar leven in het leger, en ze snapt niet wat er verkeerd aan is en waar de ophef over is ontstaan als je gewoon wat souvenirs op facebook zet. (Lees hier.)
Lees verder →

Ik ben een groot fan van journalist Gideon Levy, die als Israëli de moed heeft om elke keer opnieuw de vinger op de zere plekken van zijn eigen land te leggen. Nu ook weer zijn laatste stuk, over de vraag, onder andere, waarom Israël zo vast zou houden aan het concept van de ‘joodse staat’, begrijpen mensen wel wat dat werkelijk inhoudt? Waarom niet gewoon een rechtvaardige democratie – die dus ook te allen tijde open zou staan voor joden, mocht er ooit weer een reden zijn om te vluchten?
Lees verder →

‘De enige democratie in het Midden-Oosten’ is een manier waarop Israël-aanhangers hun land graag aanbevelen. Kenmerkend is dat ze daarbij Israël als democratie graag vergelijken met de landen in het Midden-Oosten – waarbij ze gunstig afsteken, en niet met de democratieën in Europa – want dan viel de vergelijking al een stuk minder positief uit. In Oorlog als er vrede dreigt ga ik in op die vraag: is een land wel een democratie wanneer er een fundamenteel verschil wordt gemaakt tussen de rechten van bevolkingsgroepen op grond van een etnisch-religieus principe? Is een land dat een grondwet mist waarin gelijke rechten voor alle staatsburgers worden gegarandeerd wel een democratie? Of noem je dat, met Oren Yiftachel, een etnocratie?
Lees verder →

Geweldige bijeenkomst, tussen Obama en Netanyahu. De kans dat het nog eens gaat komen tot één bi-nationale staat is er aanzienlijk door vergroot, schrijft Gideon Levy in Ha’aretz.hier. Ik vat zijn verhaal samen.
Lees verder →

Gideon Levy is een van de heel weinige Israëlische journalisten die consequent aan de Palestijnse kant ging kijken en daarover schreef. Om precies te zijn, het zijn er twee, hij en Amira Hass. Levy mocht al drie jaar Gaza niet meer in. Hij schreef een artikel, met een terugblik om wat hij meemaakte in Gaza. Voor wie engels leest. (English) Hier.

Sneeuw. Tja. Ik moet zien dat ik naar Den Haag kom want het is de laatste zitting voor het kerstreces, en de griffier maakt zich zorgen over het quorum: als er niet voldoende senatoren aanwezig zijn kan er niet worden gestemd. Dus ik ga zo op weg en zie wel waar het schip strand. En helaas gaat het mij niet lukken om even te ontsnappen naar Utrecht voor de presentatie van het Kairos document in de Domkerk – belangrijk, dat de stem van de christelijke Palestijnen ook door de Nederlandse kerken wordt gehoord.
Lees verder →

Israël na de speech van Obama. Wat we al een beetje aan zagen komen: Obama is niet van plan om slaafs achter Israel aan te lopen, die wil een oplossing in de vorm van een Palestijnse staat, en daar heb je Netanyahu, die nu juist nog rechtser is dan zijn voorgangers en dat absoluut niet wil. En bovendien, anders dan zijn voorgangers ook niet wil doen alsof, om vervolgens stiekem de bezetting op te voeren en de besprekingen te traineren en ons in het Westen laten geloven dat het alweer de Palestijnen zijn die zo dwars liggen.
Lees verder →

Noodhulp, in de vorm van goederen, komt nog steeds heel moeilijk de grens van Gaza over. Er is een lange lijst van spullen die niet mogen worden ingevoerd, die bovendien voortdurend verandert. Rijst mag wel, pasta mag niet. Reden? Geen. Jam mocht al niet, snoep niet, nu mogen ook koekjes, thee en tomatenpuree niet. Duizenden dozen voedselhulp van USAID en World Vision werden op die manier tegengehouden.
Lees verder →

(Al vele jaren protesteren Palestijnen tegen de opsluiting van hun familieleden. Ik maakte tien haar geleden al zulke foto’s. Deze is recent)

Het is bijna rond, Shalit gaat worden vrijgelaten, hoorden we onlangs op het RTL4 nieuws. Dus niet.

Het gaat niet door, want Hamas heeft zijn eisen weer opgeschroefd, zegt Olmert. Ook niet.
Lees verder →

In Teheran is een jonge man opgepakt die uit solidariteit met de vrouwen op 8 maart op straat liep met een hoofddoek om en een T-shirt waarop: dood aan het patriarchaat. De grap die geen grap is: als vrouwen zonder hoofddoek lopen worden ze opgepakt, maar een man die er vrijwillig een draagt, dat kan ook niet. Meer over vrouwen in Iran op Sharzad News, hier
Lees verder →