Meteen toen de aanval op Gaza begon, op 27 december 2008, verspreidde Israël een nieuwe mantra: dit is een oorlog uit zelfverdediging. Zeg nou zelf, zeiden de verdedigers van Israël: wat zou jij doen wanneer jouw land, jouw stad, jouw buurt jarenlang werd bestookt met raketten. Zou jij dan niet op een moment je geduld verliezen en zeggen en nou is het afgelopen?
Lees verder
Mooie stukjes schrijft Abdelkader Benali in Gaza, in de Volkskrant. Maar dit stond er ook in: “In 1948 brak de strijd uit tussen de Joden en de Arabieren. De Palestijnen dolven het onderspit. 750.000 van hen raakten ontheemd.” ( hier.).
Lees verder
Gideon Levy: Israel heeft de oorlog verloren, geen van de doelen bereikt. Zelfs het ondergeschoven doel van Livni en Barak om stemmen te winnen voor de verkiezingen (hoeveel dode Palestijnen per zetel?) is niet gehaald: Netanyahu wint in de peilingen. Hier.
Lees verder
Ilan Pappé, Israel’s Message,14 January 2009
In 2004, the Israeli army began building a dummy Arab city in the Negev desert. It’s the size of a real city, with streets (all of them given names), mosques, public buildings and cars. Built at a cost of $45 million, this phantom city became a dummy Gaza in the winter of 2006, after Hizbullah fought Israel to a draw in the north, so that the IDF could prepare to fight a ‘better war’ against Hamas in the south.
Lees verder
In mijn nog steeds niet voltooide dossier Palestina/Israël, (hier) waarin ik het materiaal verzamel dat een alternatief vormt voor de steeds maar weer herhaalde Israelische mythen, heb ik de hoofdpunten van de gangbare zionistische canon op een rijtje gezet.
Lees verder
Ilan Pappé, de Israelische historicus is voor de vaste bezoekers van dit weblog geen onbekende. Ik kwam op het spoor van een lezing die hij vorig jaar hield in Tokyo, op de website van Jewish Conscience. Ik vond het een heldere uiteenzetting over wat hem drijft, en daarmee ook een goede inleiding voor de mensen die zijn werk – en dat van de andere kritische historici – nog niet kennen. Ik heb het vertaald, hier en daar ook wat ingekort, en geredigeerd (het was de woordelijke weergave van zijn lezing, en die leest hij niet op van papier) en van nog wat noten voorzien omdat hij weinig bronnen noemt. Ga voor de originele tekst naar de genoemde website, hier.
Lees verder
(Met update)
De foto’s die ik maakte in de bijeenkomst van het Open House in Jeruzalem, waar Jan en ik een inleiding zouden houden. Het was een ontmoeting waar ik nog lang over heb nagedacht, maar nu zit ik weer in Gaza, en het verhaal komt nog. Dear friends, the story of our meeting will follow one of these days. It was for me a memorable, warm and thought provoking meeting, and I will tell you about it. But now I’m in Gaza, and I have to do other things. I will not forget.
Lees verder
Noem dit een tussenevaluatie. Hoe staat het met ‘de paradigmastrijd’?
Het was in 2001, in mijn boek De tweede intifada, dat ik de ‘paradigmastrijd’ introduceerde: een schema dat de posities verduidelijkt die er zijn in het debat over het Israelisch-Palestijnse ‘conflict’. Dit is wat ik zeg: kijkend naar de oorzaak van het conflict, en naar de schuld – of verantwoordelijkheid – ervoor, zijn er in grote lijnen drie uitgangspunten te onderkennen: paradigma 1: Israel is een klein land dat zich moet verdedigen tegen een vijandige Arabische omgeving, paradigma 2: het gaat om twee partijen die alletwee vechten om hetzelfde stukje land, paradigma 3: Israel heeft eerst de Palestijnen verdreven (de nakba) en vervolgens het laatste Palestijnse deel bezet.
Lees verder
Ik zou me eens een tijdje minder bemoeien met mijn weblog, maar dat lukt nog niet zo erg. De reden is dat ik hard bezig ben aan mijn Palestina/Israëldossier en zo ontzettend veel tegenkom. Ik dacht dat ik met een paar weekjes zomervakantie wel door de grote bulk heen zou zijn, maar het dossier groeit en groeit, en er komen steeds meer interessante onderwerpen bij. Nu ben ik weer bezig aan een erg interessant artikel over de Arabische joden, de Mizrahim. En dankzij YouTube is er ook een waterval aan beeldmateriaal beschikbaar. Ik kom geweldige documentaires tegen, van Fisk, van Pilger, die nu online beschikbaar zijn. Het aantal nieuwe, en vaak interessante websites is ook niet meer te tellen. Dankzij Amazon kan ik boeken bestellen waaraan wordt gerefereerd, en die niet meer in de handel zijn – ik ben eigenwijs genoeg om alles graag zelf gelezen te willen hebben. Maar hoe meer ik lees en hoe meer ik weet hoe meer ik weet dat er nog veel meer te weten valt. Ik zou hier nog jaren zoet mee kunnen zijn. Je zou kunnen zeggen dat er geen enkel conflict in de wereld zo goed gedocumenteerd is. De vraag is of het helpt.
Lees verder
(Update, linkjes nu aanwezig, 29 juli)
Een herhalingsoefening. Ratna Pelle mocht weer een opiniestuk in de Volkskrant plaatsen, woensdag, 23 juli, in de trant van de vorige. Apartheid in Israel? Bestaat volgens haar niet. (Over Pelle, hier en hier)
Lees verder