Jongeren, in veel wijken, nieuwe en oude, zijn er groepjes jongeren die hun draai niet kunnen vinden, die te weinig te doen hebben of te weinig willen, en die gaan hangen en klieren. Op het bezoek van de SP kamerleden aan Amsterdam Oost/Watergraafsmeer deden we ook een jongerencentrum aan: de Piramide.
Lees verder
“Mevrouw Vogelaar moet maar eens met de Dapperbuurters komen praten in plaats van met de corporaties”, zegt Bert van der Heul fel. Buurtbewoner, SPer, in rolstoel maar strijdbaarder dan ooit. Ik was met andere kamerleden op bezoek in de Dapperbuurt in Amsterdam.
Lees verder
Nahed Selim weer in Trouw. (Letter en Geest, 28 april) We stevenen hier, onder leiding van nieuwe minister Ella Vogelaar, minister voor integratie, regelrecht en slaapwandelend aan op de segregatie, zegt ze. Argumenten? Vogelaar heeft in haar interview in de Volkskrant gezegd dat ze discriminatie wil bestrijden, omdat die bijdraagt aan het het gevoel van Marokkaans-Nederlandse jongeren dat ze worden afgewezen, en dat heeft invloed op de manier waarop jongens zich afsluiten in subculturen, waarvan een deel crimineel kan worden. Lijkt mij tamelijk aantoonbaar, ondertussen, en Vogelaar heeft nog veel meer gezegd. Het is duidelijk dat de bestrijding van discriminatie een onderdeel is van een veel veelzijdiger beleid, waarin het aanpakken van de criminaliteit niet alleen dient te geschieden door het bestrijden van discriminatie.
Lees verder
Politiek gezien worden de komende maanden vooral een tijd van oplettend volgen wat de regering gaat doen. Waar kunnen we in mee, en wat moet beter?
Lees verder
Dank je, Charles. Een redevoering van Mandela.
While poverty persists, there is no freedom
Millions remain enslaved and in chains at a time of breathtaking advances in technology and wealth
Lees verder
We kunnen de marktwerking van dichtbij bestuderen.
Een dikke envelop tussen de post. Van een zorgverzekeraar, met een gratis ballpoint erin en een aanbeveling van een boedhistische organisatie dat dit echt de beste zorgverzekeraar is. Behalve dat die ballpoint natuurlijk niet gratis is. There is no such thing as a free lunch. NRC gisteren: de zorgverzekeraars zijn in de prijzenslag gedoken en hebben hun spaarvarkens stuk geslagen om met veel tv spotjes en bladzijgrote advertenties de klanten weg te lokken bij de anderen. Feitelijk gaan ze daarvoor onder de prijs, om een zo laag mogelijke premie aan te bieden. En dat betekent waarschijnlijk dat al die basispolissen die nu nog wel mee lijken te vallen volgend jaar alweer duurder worden. Want die spaarvarkens moeten weer vol.
Lees verder
Hierbij mijn inbreng bij het debat over het wetsvoorstel WIA (Wet Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen), afgelopen dinsdag in de Eerste Kamer. Waar het om gaat is dat alleen mensen die ‘duurzaam’ en ‘volledig’ arbeidsongeschikt zijn in aanmerking komen voor een uitkering. Die valt dan wat hoger uit dan de oude WAO. De mensen die tussen de 80% en de 35% arbeidsgeschikt worden geacht krijgen geen uitkering maar moeten aan het werk. Vinden ze geen werk, dan hebben ze meestal recht op twee jaar WW en daarna wordt het bijstand of niks. De mensen die onder de 35% liggen worden geacht bij hun oude baas aan het werk te blijven.
Zie ook de inventarisatie van de klachten die binnenkwamen bij het meldpunt herbeoordeling WAO, en het berichtje op de SP site.
Lees verder
Even Buitenhof ingehaald in de herkansing. De Geus, die ik morgen tref in de Eerste Kamer in het debat over de WIA, de vervanging van de WAO. Witteman confronteerde hem met het feit dat er maar heel weinig mensen zijn die na de herkeuring weer aan het werk zijn gekomen. Dat waren de cijfers van vroeger, zei De Geus, van voor het nieuwe systeem. Maar onder het nieuwe systeem leek het ook nog nergens op, zei Witteman. (5% van de mensen weer aan het werk). Nou, dat zag Witteman toch te somber, zei De Geus, en goochelde wat met cijfers van mensen die al aan het werk waren of niet aan het werk wilden of zo. Maar eerlijk, meer dan 30% aan het werk was onder de huidige omstandigheden niet echt te verwachten.
Lees verder
Column die ik schreef voor Zorg + Welzijn
Gesprek bij de borrel. De man tegenover me zegt: ‘Voor die vrouw is het veel erger. De familie van die jongen komt er wel overheen dat hij dood is. Maar zij moet haar hele leven door met de gedachte dat ze iemand heeft gedood’. Die onbedwingbare neiging om af te wegen wat er erger is, leed tegen leed.
Het was onvermijdelijk en het zal de laatste keer niet zijn. Zo gauw er in een conflict allo tegenover auto komt te staan, splijt een groot deel van de Nederlandse bevolking als de Rode Zee. Jongen steelt tas van vrouw, vrouw rijdt hem achterna en rijdt hem dood.
Lees verder